حضرت علي(ع) تربيت يافته رسول خدا(ص)21رمضان سالروز شهادت پيشواي اول شيعيان، حضرت علي(ع) است؛ بزرگمردي که به عنوان مولود کعبه، در کنار پيامبر اسلام مراحل رشد و بالندگي را طي كرد و در ماه مبارک رمضان با تيغ جهل به شهادت رسيد.  ولادت حضرت علي(ع) مانند اوصاف و شمايلش بي‌نظير بوده و در تاريخ بشريت کسي مانند او ديده نشده است. فاطمه بنت اسد، مادر گرامي امام علي(ع) در حالي که مانند ساير مردم، خانه کعبه را طواف مي‌کرد درد زايمان وي را فرا گرفت و در ميان زائران خانه خدا در حالي که به شدت متأثر بود، مناجاتي با صاحب کعبه کرد و گفت: پروردگارا، من به تو و به تمام پيامبران و سفيران آسماني و کتابهاي آنان ايمان دارم، تو ميداني که من به خليل الله ـ حضرت ابراهيم ـ ايمان دارم و آيينش را با جان و دل ميپذيرم، تو را به بنيانگذار بيت باعظمت کعبه و به احترام اين مولود عزيزي که در شکم دارم، اين ولادت را برايم آسان گردان. دعاي فاطمه مستجاب شد. ناگاه تماشاگران مشاهده کردند که خانه خدا از سوي جنوب شرقي ( باب مستجار) باز و فاطمه وارد کعبه گشت و ديوار باز شده آن به هم پيوست و تا سه روز در شريف‌ترين مکان گيتي مهمان خدا شد، فاطمه نوزاد خود را به کمک مأموران الهي و حوريان بهشتي به دنيا آورد. مردم تماشاگر، اين قضيه شگفت انگيز را دهان به دهان به گوش مردم مکه رساندند و جمعيت انبوهي دور کعبه گرد آمده و منتظر نتيجه آن بودند. حتي متصديان و کليدداران کعبه هر چه تلاش کردند، نتوانستند در کعبه را باز کنند. سه روز از اين جريان تاريخي گذشت، ولي هنوز خبري از آن به دست نيامد، روز چهارم ناگاه ديوار کعبه از همان مکاني که قبلاً باز شده بود، دوباره باز شد و در حالي که چشمان مردم خيره شده بود فاطمه بنت اسد با حالتي شاد و خوشحال از کعبه خارج شد. مردم تماشاگر ديدند فاطمه مولودي را به بغل گرفته که نور در چهرهاش متجلي است، آنگاه خطاب به حاضران فرمودند: اي مردم! خداوند از ميان زنان مخلوقاتش مرا برگزيد و مرا بر زنان ممتاز گذشته برتري داد. اگر آسيه به طور مخفي خدا را پرستش کرد... و اگر مريم در هنگام زايمانش از درخت خشکيده رطب چيد، خداوند مرا بر آنان و تمام زنان عالميان در گذشته مقدم داشت، زيرا من فرزندم را در خانه خدا به دنيا آوردم و سه روز در آنجا مهمان خدا بودم و از ميوههاي بهشتي و طعام مخصوص الهي پذيرايي ميگشتم ... علي(ع) از نظر تربيت خانوادگي فوق العاده بالا و چشمگير بود و نيازي به مراقبت افراد عادي نداشت، هر چند پدر او رئيس قبائل مکه و متصدي امور کعبه بود و در ميان مردم موقعيت بي نظيري داشت و روي همين ويژگي‌ها بود که پدر او پس از بعثت رسول خدا (ص) قوي‌ترين حامي و ياور او در برابر دشمنان و بد‌انديشان به حساب ميآمد. و مادرش فاطمه نيز از زنان پاکدامن و اسوه حقيقت و ايمان به شمار ميآمد، نخستين زني است از زنان عالم که پس از خديجه کبري به رسول خدا ايمان آورد. اميرالمؤمنين هر چند در دوران کودکي به سر ميبرد، ولي از نظر کمالات انساني و سجاياي اخلاقي و عصمت و ساير فضائل لازم، هيچگونه ضعفي نداشت. ولي هر چه هست آن حضرت نياز به کمالات بيشتري داشت و بايد از سرچشمه وحي تربيت و تعليم او تضمين ميگرديد و جز آغوش پيامبر (ص) و آن مربي دلسوز و واسطه بين خدا و خلقش، کس ديگري هر چند ابوطالب و فاطمه بنت اسد (دو گوهر گرانبها) هم باشند نميتوانند کمالي بر کمالات علي(ع) بيفزايند. به اعتقاد شيعه و پيروان مکتب به حق ولايت، اميرالمؤمنين و يازده فرزند گرامي‌اش به ترتيب جانشين بلا‌فصل رسول خدا(ص) و خليفه الهي در عالم خلقت ميباشند و موظفند علاوه بر حفظ دين و ساير وظايف مهم ديگر، رهبري و تربيت صحيح تودههاي مردم را بر عهده گيرند، بنابراين تربيت خود آنان بايد از طريق خدا و منبع وحي صورت گيرد و با آداب الهي و تربيت پيامبر بزرگ اسلام (ص) متخلق و مؤدب گردند. در اين زمينه روايت شده که پيامبر خدا فرمودند: «من تربيت يافته خدا و علي(ع) تربيت يافته من است.» (مکارم الاخلاق، ص 17 ) يعني رسول خدا به‌طور مستقيم با آداب الهي تربيت ميگردد و اميرالمؤمنين نيز با همان آداب خداوندي، منتها از طريق پيامبر عزيز اسلام تربيت ميشود. بدين بيان تربيت و ادب مولاي متقيان از طريق منبع وحي و رسالت پيامبر خدا (ص) صورت گرفته است. از اين‌رو علي(ع) تجسم ادب الهي و رسول او است و سعي دارد ديگران را نيز با همان ارزشها رهبري فرمايد. |