بازگشت به صفحه نخست

دعاى جوشن كبير

در بلد الامين و مصباح كفعمى است و آن مروى است از حضرت سيّد السّاجدين از پدرش از جدّ بزرگوارش ‍حضرت رسول صَلَّى اللّهُ عَلَيْهِ وَ عَلَيْهِمْ اَجْمَعين و اين دعا را جبرئيل عليه السلام آورد براى پيغمبر صَلَّى اللَّهِ عَلِيهِ وَ آله در يكى از غزوات در حالى كه بر تن آن حضرت جوشن گرانى بود كه سنگينى آن بدن مباركش را به درد آورده بود پس جبرئيل عرض كرد كه يا محمّد پروردگارت تو را سلام مى رساند و مى فرمايد كه بكَنْ اين جوشن را و بخوان اين دعا را كه او امان است از براى تو و امّت تو . پس شرحى در فضيلت اين دعا ذكر فرموده كه مقام نقل تمامش نيست از جمله آنكه هر كه آن را بر كفن خويش نويسد حقّ تعالى حيا فرمايد كه او را به آتش عذاب كند و هر كه آن را به نيّت در اوّل ماه رمضان بخواند حقّ تعالى او را روزى فرمايد ليلة القدر و خلق فرمايد براى او هفتاد هزار فرشته كه تسبيح و تقديس كنند خدا را و ثوابش را براى او قرار دهند. پس فضيلت بسيار نقل كرده تا آنكه فرموده و هر كه بخواند او را در ماه رمضان سه مرتبه حرام فرمايد حقّ تعالى جسد او را بر آتش جهنّم و واجب فرمايد براى او بهشت را و دو مَلَك بر او موكّل فرمايد كه حفظ كنند او را از معاصى و در امان خدا باشد مدّت حيوة خود و در آخر خبر است كه جناب امام حسين عليه السلام فرمود وصيّت كرد پدرم علىّ بن ابى طالب صَلَواتُ اللّهِ عَلَيْهِ به حفظ اين دعا و آنكه بنويسم آن را بر كفن او و تعليم كنم آن را به اهل خود و ترغيب كنم ايشان را به خواندن آن و آن هزار اسم است و در آن است اسم اعظم فقير گويد كه از اين خبر دو چيز مُستفاد مى شود يكى استحباب نوشتن اين دعا به كفن چنانچه علامه بحرالعلوم عَطَّرَ اللّهُ مَرْقَدَهُ در دُرّه به آن اشاره فرموده :

دوّم استحباب خواندن اين دعا در اوّل ماه رمضان و امّا خواندن آن در خصوص شبهاى قدر در خبر ذكرى از آن نيست ليكن علاّمه مجلسى قَدَّسَ اللّهَ روُحَهُ در زادالمعاد در ضمن اعمال شبهاى قدر فرموده و در بعضى از روايات وارد شده است كه دعاى جوشن كبير را در هر يك از اين سه شب بخوانند و كافيست فرمايش آن بزرگوار ما را در اين مقام اَحَلَّهُ اللّهُ دارَالسَّلامِ بالجمله اين دعا صد فصل است و هر فصلى مشتمل بر ده اسم الهى است و در آخر هر فصل بايد گفت :

سُبْحانَكَ يا لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ خَلِّصْنا مِنَ النّارِ يا رَبِّ

منزهى تو اى كه نيست معبودى جز تو فرياد فرياد بِرَهان ما را از آتش اى پروردگار

و در بلد الامين است كه در اوّل هر فصل بِسْمِ اللّهِ بگويد و در آخرش :

سُبْحانَكَ يا لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ خَلِّصْنا مِنَ النّارِ يا

منزهى تو اى كه نيست معبودى جز تو فرياد فرياد درود فرست برمحمد و آلش و بِرَهان ما را از آتش اى

رَبِّ يا ذَاالْجَلالِ وَالاِْكْرامِ يا أرْحَمَ الرّاحِمينَ

پروردگار اى صاحب جلال و بزرگوارى اى مهربانترين مهربانان

و آن دُعا اين است :

(1) اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ بِاسْمِكَ يا اَللّهُ يا رَحْمنُ يا رَحيمُ يا كَريمُ يا

خدايا از تو مى خواهم به حق نامت اى خدا اى بخشاينده اى مهربان اى بزرگوار اى

مُقيمُ يا عَظيمُ يا قَديمُ يا عَليمُ يا حَليمُ يا حَكيمُ سُبْحانَكَ يا لا اِلهَ

برپا دارنده اى بزرگ اى قديم اى دانا اى بردبار اى فرزانه منزهى تو اى كه معبودى جز

اِلاّ اَنْتَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ خَلِّصْنا مِنَ النّارِ يا رَبِّ (2) يا سَيِّدَ السّاداتِ

تو نيست فرياد فرياد بِرَهان ما را از آتش اى پروردگار من (2) اى آقاى آقايان

يا مُجيبَ الدَّعَواتِ يا رافِعَ الدَّرَجاتِ يا وَلِىَّ الْحَسَناتِ يا غافِرَ

اى اجابت كننده دعاها اى بالا برنده مرتبه ها اى صاحب هر نيكى اى آمرزنده

الْخَطيئاَّتِ يا مُعْطِىَ الْمَسْئَلاتِ يا قابِلَ التَّوْباتِ يا سامِعَ

گناهان اى دهنده خواسته ها اى پذيرنده توبه ها اى شنونده

الاْصْواتِ يا عالِمَ الْخَفِيّاتِ يا دافِعَ الْبَلِيّاتِ (3) يا خَيْرَالْغافِرينَ يا

صداها اى داناى اسرار پنهانى اى برطرف كننده بلاها (3) اى بهترين آمرزندگان اى

خَيْرَ الْفاتِحينَ يا خَيْرَ النّاصِرينَ يا خَيْرَ الْحاكِمينَ يا خَيْرَ الرّازِقينَ

بهترين گشايندگان اى بهترين ياران اى بهترين حاكمان اى بهترين روزى دهان

يا خَيْرَ الْوارِثينَ يا خَيْرَ الْحامِدينَ يا خَيْرَ الذّاكِرينَ يا خَيْرَ

اى بهترين ارث بران اى بهترين ستايشگران اى بهترين يادكنندگان اى بهترين

الْمُنْزِلينَ يا خَيْرَ الْمُحْسِنينَ (4) يا مَنْ لَهُ الْعِزَّةُ وَالْجَمالُ يا مَنْ لَهُ

فرو فرستندگان اى بهترين احسان كنندگان (4) اى كه عزت و زيبايى از آن اوست اى كه

الْقُدْرَةُ وَالْكَمالُ يا مَنْ لَهُ الْمُلْكُ وَالْجَلالُ يا مَنْ هُوَ الْكَبيرُ الْمُتَعالُِ

نيرو و كمال از آن او است اى كه پادشاهى و جلال از آن او است اى كه بزرگ و برتر او است

يا مُنْشِىءَ الْسَّحابِ الثِّقالِ يا مَنْ هُوَ شَديدُ الْمِحالِ يا مَنْ هُوَ

اى پديد آرنده ابرهاى سنگين اى كه او سخت كيفر (يا سخت نيرو) است اى كه او

سَريعُ الْحِسابِ يا مَنْ هُوَ شَديدُ الْعِقابِ يا مَنْ عِنْدَهُ حُسْنُ الثَّوابِ

در حساب كشيدن سريع است اى كه او در كيفر سخت است اى كه پاداش خوب نزد او است

يا مَنْ عِنْدَهُ اُمُّ الْكِتابِ (5) اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ بِاسْمِكَ يا حَنّانُ يا

اى كه نزد او است مايه و اصل كتابها (5) خدايا از تو مى خواهم بحق نامت اى مهرپيشه اى

مَنّانُ يا دَيّانُ يا بُرْهانُ يا سُلْطانُ يا رِضْوانُ يا غُفْرانُ يا سُبْحانُ يا

نعمت بخش اى پاداش دهنده اى دليل و راهنما اى سلطان اى خوشنود اى آمرزنده اى منزه اى

مُسْتَعانُ يا ذَاالْمَنِّ وَالْبَيانِ (6) يا مَنْ تَواضَعَ كُلّ ُشَىْءٍ لِعَظَمَتِهِ يا مَنِ

ياور اى صاحب نعمت و بيان (6) اى كه هر چيزى در برابر عظمتش فروتن گشته اى كه

اسْتَسْلَمَ كُلُّ شَىْءٍ لِقُدْرَتِهِ يا مَنْ ذَلَّ كُلُّ شَىْءٍ لِعِزَّتِهِ يا مَنْ خَضَعَ كُلُّ

هر چيز در برابر قدرتش تسليم گرديده اى كه هر چيزى در برابر عزت و شوكتش خوار گشته اى كه هر چيز

شَىْءٍ لِهَيْبَتِهِ يا مَنِ انْقادَ كُلُّ شَىْءٍ مِنْ خَشْيَتِهِ يا مَنْ تَشَقَّقَتِ الْجِبالُ

در برابر هيبتش خاضع گرديده اى كه هر چيزى از ترس او فرمانبردار و مطيعش گرديده اى كه كوهها

مِنْ مَخافَتِهِ يا مَنْ قامَتِ السَّمواتُ بِاَمْرِهِ يا مَنِ اسْتَقَرَّتِ الاْرَضُونَ

از هراسش از هم شكافته اى كه به امر او آسمانها برپا گشته اى كه زمينها به اذن او در جاى خود مستقر گشته

بِاِذْنِهِ يا مَنْ يُسَبِّحُ الرَّعْدُ بِحَمْدِهِ يا مَنْ لا يَعْتَدى عَلى اَهْلِ مَمْلَكَتِهِ

اى كه رعد به ستايش او غرِّش زند اى كه بر اهل كشور خود ستم نكند

(7) يا غافِرَ الْخَطايا يا كاشِفَ الْبَلايا يا مُنْتَهَى الرَّجايا يا مُجْزِلَ

اى آمرزنده خطاها اى برطرف كننده بلاها اى منتهاى اميدها اى دهنده بزرگ

الْعَطايا يا واهِبَ الْهَدايا يا رازِقَ الْبَرايا يا قاضِىَ الْمَنايا يا سامِعَ

عطاها اى بخشنده هديه ها اى روزى ده بنده ها اى برآورنده آرزوها اى شنونده

الشَّكايا يا باعِثَ الْبَرايا يا مُطْلِقَ الاُْسارى (8) ياذَاالْحَمْدِ وَالثَّناَّءِ

شكايتها اى برانگيزنده مردمان اى رهاننده اسيران (8) اى صاحب ستايش و ثناء

يا ذَاالْفَخْرِ وَاْلبَهاَّءِ يا ذَاالْمَجْدِ وَالسَّناَّءِ يا ذَاالْعَهْدِ وَالْوَفاَّءِ يا

اى داراى فخر و زيبايى اى صاحب مجد و بزرگى اى صاحب عهد و وفاء

ذَاالْعَفْوِ وَالرِّضاَّءِ يا ذَاالْمَنِّ وَالْعَطاَّءِ يا ذَا الْفَصْلِ وَالْقَضاَّءِ يا ذَاالْعِزِّ

اى داراى گذشت و رضا اى دارنده نعمت و عطاء اى كه در دست تو است فصل خصومات و داورى اى داراى عزت

وَالْبَقاَّءِ يا ذَاالْجُودِ وَالسَّخاَّءِ يا ذَاالآلاَّءِ وَالنَّعْماَّءِ (9) اَللّهُمَّ اِنّى

و پايندگى اى صاحب جود و بخشش اى صاحب دهشها و نعمت ها (9) خدايا از تو

اَسْئَلُكَ بِاسْمِكَ يا مانِعُ يا دافِعُ يا رافِعُ يا صانِعُ يا نافِعُ يا سامِعُ يا

مى خواهم به حق نامت اى مانع اى برطرف كننده اى بالا برنده اى سازنده اى سود رسان اى شنوا اى

جامِعُ يا شافِعُ يا واسِعُ يا مُوسِعُ (10) يا صانِعَ كُلِّ مَصْنُوعٍ يا خالِقَ

گردآورنده اى شفاعت پذير اى فراخ رحمت اى وسعت بخش (10) اى سازنده هر ساخته اى آفريننده

كُلِّ مَخْلُوقٍ يا رازِقَ كُلِّ مَرْزُوقٍ يا مالِكَ كُلِّ مَمْلُوكٍ يا كاشِفَ كُلِّ

هر آفريده اى روزى ده هر روزى خور اى مالك هر مملوك اى غمزداى هر غمزده اى دلگشاى هر

مَكْرُوبٍ يا فارِجَ كُلِّ مَهْمُومٍ يا راحِمَ كُلِّ مَرْحُومٍ يا ناصِرَ كُلِّ

اندوهگين اى رحمت بخش هر رحمت خواه اى ياور هر

مَخْذُولٍ يا ساتِرَ كُلِّ مَعْيُوبٍ يا مَلْجَأَ كُلِّ مَطْرُودٍ (11) يا عُدَّتى عِنْدَ

هر بى ياور اى عيب پوش هر معيوب اى پناه هر آواره (11) اى ذخيره هنگام

شِدَّتى يا رَجاَّئى عِنْدَ مُصيبَتى يا مُونِسى عِنْدَ وَحْشَتى يا

سختى من اى اميد من در برابر پيش آمدهاى ناگوار اى همدم من هنگام ترس و وحشت اى

صاحِبى عِنْدَ غُرْبَتى يا وَلِيّى عِنْدَ نِعْمَتى يا غِياثى عِنْدَ كُرْبَتى يا

رفيق من در غربتم اى صاحب اختيار من در نعمتم اى فريادرس من در غم و اندوه اى

دَليلى عِنْدَ حَيْرَتى يا غَناَّئى عِنْدَ افْتِقارى يا مَلْجَائى عِنْدَ

دليل و راهنمايم هنگام سرگردانى اى توانگرى من هنگام ندارى اى پناه من هنگام

اضْطِرارى يا مُعينى عِنْدَ مَفْزَعى (12) يا عَلاّمَ الْغُيُوبِ يا غَفّارَ

درماندگى اى كمك كارم در بيچارگى و پريشانى (12) اى بخوبى داناى بر هر ناديدنى اى بسيار آمرزنده

الذُّنُوبِ يا سَتّارَ الْعُيُوبِ يا كاشِفَ الْكُرُوبِ يا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ يا

گناهان اى پرده پوش بر عيوب بندگان اى غمزداى غمها اى گرداننده دلها اى

طَبيبَ الْقُلُوبِ يا مُنَوِّرَ الْقُلُوبِ يا اَنيسَ الْقُلُوبِ يا مُفَرِّجَ الْهُمُومِ يا

طبيب دلها اى نوربخش دلها اى همدم دلها اى زداينده اندوهها اى

مُنَفِّسَ الْغُمُومِ (13) اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ بِاْسمِكَ يا جَليلُ يا جَميلُ يا

غمگشاى غمها (13) خدايا از تو مى خواهم به حق نامت اى بزرگوار اى زيبا اى

وَكيلُ يا كَفيلُ يا دَليلُ يا قَبيلُ يا مُديلُ يا مُنيلُ يا مُقيلُ يا مُحيلُ

كارگزار اى عهده دار اى راهنما اى پذيرنده اى دولت دهنده اى عطا بخشنده اى درگذرنده اى نيرودهنده (تغيير دهنده )

(14) يا دَليلَ الْمُتَحَيِّرينَ يا غِياثَ الْمُسْتَغيثينَ يا صَريخَ

(14) اى راهنماى سرگردانان اى فريادرس فريادخواهان اى دادرس

الْمُسْتَصْرِخينَ يا جارَ الْمُسْتَجيرينَ يا اَمانَ الْخاَّئِفينَ يا عَوْنَ

دادخواهان اى پناه پناه جويان اى امان بخش ترسناكان اى كمك

الْمُؤْمِنينَ يا راحِمَ الْمَساكينَ يا مَلْجَأَ الْعاصينَ يا غافِرَ الْمُذْنِبينَ يا

مؤ منان اى رحم كننده مسكينان اى پناه عاصيان اى آمرزنده گناهكاران اى

مُجيبَ دَعْوَةِ الْمُضْطَرّينَ (15) يا ذَاالْجُودِ وَالاِْحْسانِ يا ذَاالْفَضْلِ

اجابت كننده دعاى درماندگان (15) اى داراى بخشندگى و احسان اى صاحب فضل

وَالاِْمْتِنانِ يا ذَاالاْمْنِ وَالاْمانِ يا ذَاالْقُدْسِ وَالسُّبْحانِ يا ذَاالْحِكْمَةِ

و نعمت اى مايه امن و امان اى داراى پاكى و پاكيزگى اى صاحب فرزانگى

وَالْبَيانِ يا ذَا الرَّحْمَةِ وَالرِّضْوانِ يا ذَاالْحُجَّةِ وَالْبُرْهانِ يا ذَاالْعَظَمَةِ

و بيان اى صاحب رحمت و خوشنودى اى داراى حجت و دليل و برهان اى خداوند عظمت

وَالسُّلْطانِ يا ذَاالرَّأْفَةِ وَالْمُسْتَعانِ يا ذَاالعَفْوِ وَالْغُفْرانِ (16) يا مَنْ

و سلطنت اى دارنده راءفت و اى ياور بندگان اى صاحب بخشندگى و آمرزش (16) اى كه

هُوَ رَبُّ كُلِّ شَىْءٍ يا مَنْ هُوَ اِلهُ كُلِّ شَىْءٍ يا مَنْ هُوَ خالِقُ كُلِّ شَىْءٍ

پروردگار هر چيز او است اى كه معبود هر چيز او است اى كه آفريننده هر چيز او است

يا مَنْ هُوَ صانِعُ كُلِّ شَىْءٍ يا مَنْ هُوَ قَبْلَ كُلِّ شَىْءٍ يا مَنْ هُوَ بَعْدَ كُلِّ

اى كه سازنده هر چيز او است اى كه او پيش از هر چيز بوده و اى كه او پس از هر

شَىْءٍ يا مَنْ هُوَ فَوْقَ كُلِّ شَىْءٍ يا مَنْ هُوَ عالِمٌ بِكُلِّ شَىْءٍ يا مَنْ هُوَ

چيز خواهد بود و اى كه او برتر از هر چيز است اى كه او به هر چيز دانا است اى كه او

قادِرٌ عَلى كُلِّ شَىْءٍ يا مَنْ هُوَ يَبْقى وَيَفْنى كُلّ ُشَىْءٍ (17) اَللّهُمَّ اِنّى

به هر چيزى توانا است اى كه تنها او بماند و هر چيز ديگر فانى گردد (17) خدايا از تو

اَسْئَلُكَ بِاسْمِكَ يا مُؤْمِنُ يا مُهَيْمِنُ يا مُكَوِّنُ يا مُلَقِّنُ يا مُبَيِّنُ يا

مى خواهم بحق نامت اى امان ده اى مسلط بر هر چيز اى وجود آرنده اى ياد دهنده اى آشكار كننده اى

مُهَوِّنُ يا مُمَكِّنُ يا مُزَيِّنُ يا مُعْلِنُ يا مُقَسِّمُ (18) يا مَنْ هُوَ فى مُلْكِهِ

آسان كننده اى امكان ده در كارها اى زيوربخش اى آشكار كننده اى تقسيم كننده (18) اى كه در فرمانروايى

مُقيمٌ يا مَنْ هُوَ فى سُلْطانِهِ قَديمٌ يا مَنْ هُو فى جَلالِهِ عَظيمٌ يا مَنْ

پابرجا است اى كه در سلطنت و پادشاهيش قديم و ديرينه است اى كه در جلالت و شوكت بزرگى اى كه

هُوَ عَلى عِبادِهِ رَحيمٌ يا مَنْ هُوَ بِكُلِّ شَىْءٍ عَليمٌ يا مَنْ هُوَ بِمَنْ

بر بندگان خويش مهربانى اى كه به هر چيز دانايى اى كه نسبت به نافرمان خود

عَصاهُ حَليمٌ يا مَنْ هُوَ بِمَنْ رَجاهُ كَريمٌ يا مَنْ هُوَ فى صُنْعِهِ حَكيمٌ يا

بردبارى اى كه به اميدوار خود بخشنده و بزرگوارى اى كه در آفرينش و ساختنت فرزانه اى (يا محكم كارى ) اى

مَنْ هُوَ فى حِكْمَتِهِ لَطيفٌ يا مَنْ هُوَ فى لُطْفِهِ قَديمٌ (19) يا مَنْ لا

كه در عين فرزانگى (يا محكم كارى ) مهربانى (يا نرمكارى ) اى كه در لطف خود ديرينه اى (19) اى كه

يُرْجى اِلاّ فَضْلُهُ يا مَنْ لا يُسْئَلُ اِلاّ عَفْوُهُ يا مَنْ لا يُنْظَرُ اِلاّ بِرُّهُ يا

اميدى نيست جز به نيكى او اى كه درخواست نشود جز گذشتش اى كه چشم داشتى نيست جز به نيكى اواى

مَنْ لا يُخافُ اِلاّ عَدْلُهُ يا مَنْ لا يَدُومُ اِلاّ مُلْكُهُ يا مَنْ لا سُلْطانَ اِلاّ

كه ترسى نيست جز از عدل او اى كه جاويد نمى ماند جز فرمانروايى و ملك او اى كه سلطنت و قدرتى نيست جز

سُلْطانُهُ يا مَنْ وَسِعَتْ كُلَّ شَىْءٍ رَحْمَتُهُ يا مَنْ سَبَقَتْ رَحْمَتُهُ غَضَبَهُ

سلطنت او اى كه رحمتش همه چيز را فراگرفته اى كه رحمتش بر خشمش پيشى جسته

يا مَنْ اَحاطَ بِكُلِّ شَىْءٍ عِلْمُهُ يا مَنْ لَيْسَ اَحَدٌ مِثْلَهُ (20) يا فارِجَ

اى كه علمش بر همه چيز احاطه كرده اى كه مانندش هيچكس نخواهد بود (20) اى دلگشاى

الْهَمِّ يا كاشِفَ الْغَمِّ يا غافِرَ الذَّنْبِ يا قابِلَ التَّوْبِ يا خالِقَ الْخَلْقِ يا

اندوه اى غمزداى اى آمرزنده گناه اى توبه پذير اى آفريننده اى

صادِقَ الْوَعْدِ يا مُوفِىَ الْعَهْدِ يا عالِمَ السِّرِّ يا فالِقَ الْحَبِّ يا رازِقَ

راست وعده اى وفادار پيمان اى داناى اسرار نهان اى شكافنده دانه اى روزى ده

الاْنامِ (21) اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ بِاسْمِكَ يا عَلِىُّ يا وَفِىُّ يا غَنِىُّ يا

بندگان (21) خدايا از تو خواهم به حق نامت اى والا اى با وفا اى توانگر اى بى نياز مطلق اى

مَلِىُّ يا حَفِىُّ يا رَضِىُّ يا زَكِىُّ يا بَدِىُّ يا قَوِىُّ يا وَلِىُّ (22) يا مَنْ

مهربان اى پسنديده (يا دوستدار) اى پاكيزه اى پديد آرنده اى نيرومند اى سرپرست (22) اى كه

اَظْهَرَ الْجَميلَ يا مَنْ سَتَرَ الْقَبيحَ يا مَنْ لَمْ يُؤ اخِذْ بِالْجَريرَةِ يا مَنْ لَمْ

كار نيك را آشكار كنى و اى كه كار زشت را پنهان كنى اى كه كسى را به گناه نگيرى اى كه پرده

يَهْتِكِ السِّتْرَ يا عَظيمَ الْعَفْوِ يا حَسَنَ التَّجاوُزِ يا واسِعَ الْمَغْفِرَةِ يا

كس ندرى اى بزرگ گذشت اى نيكو درگذر اى پهناور آمرزش اى

باسِطَ الْيَدَيْنِ بِالرَّحْمَةِ يا صاحِبَ كُلِّ نَجْوى يا مُنْتَهى كُلِّ شَكْوى

گشاده دو دست (فضلش ) به رحمت اى مطلع از سخن سرى و راز اى منتهاى هر شكايت

(23) يا ذَاالنِّعْمَةِ السّابِغَةِ يا ذَاالرَّحْمَةِ الْواسِعَةِ يا ذَاالْمِنَّةِ السّابِقَةِ يا

(23) اى صاحب نعمت فراوان و اى داراى رحمت پهناور اى صاحب احسان پيشين اى

ذَاالْحِكْمَةِ الْبالِغَةِ يا ذَاالْقُدْرَةِ الْكامِلَةِ يا ذَاالْحُجَّةِ الْقاطِعَةِ يا

داراى حكمت رسا اى داراى نيروى كامل اى صاحب برهان و دليل قاطع و برنده اى

ذَاالْكَرامَةِ الظّاهِرَةِ يا ذَاالْعِزَّةِ الدّاَّئِمَةِ يا ذَاالْقُوَّةِ الْمَتينَةِ يا ذَا

صاحب بزرگوارى هويدا اى صاحب عزت جاويدان اى صاحب نيروى محكم اى داراى

الْعَظَمَةِ الْمَنيعَةِ (24) يا بَديعَ السَّمواتِ يا جاعِلَ الظُّلُماتِ يا راحِمَ

عظمت ارجمند (24) اى پديد آرنده آسمانها اى قرار دهنده تاريكيها اى ترحم كننده

الْعَبَراتِ يا مُقيلَ الْعَثَراتِ يا ساتِرَ الْعَوْراتِ يا مُحْيِىَ الاْمْواتِ يا

به اشكهاى ديده ها اى درگذرنده لغزشها اى پرده پوش بر عيبها اى زنده كننده مردگان اى

مُنْزِلَ الاْياتِ يا مُضَعِّفَ الْحَسَناتِ يا ماحِىَ السَّيِّئاتِ يا شَديدَ

فرو فرستنده آيات اى دو چندان كن حسنات اى محو كننده بديها اى سخت گيرنده

النَّقِماتِ (25) اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ بِاسْمِكَ يا مُصَوِّرُ يا مُقَدِّرُ يا مُدَبِّرُ

انتقامها (25) خدايا از تو مى خواهم به حق نامت اى صورت آفرين اى اندازه گير اى تدبير كننده

يا مُطَهِّرُ يا مُنَوِّرُ يا مُيَسِّرُ يا مُبَشِّرُ يا مُنْذِرُ يا مُقَدِّمُ يا مُؤَخِّرُ

اى پاك كننده اى روشنى بخش اى آسان كننده اى مژده ده اى بيم ده اى پيش انداز اى پس انداز

(26) يا رَبَّ الْبَيْتِ الْحَرامِ يا رَبَّ الشَّهْرِ الْحَرامِ يا رَبَّ الْبَلَدِ الْحَرامِ

(26) اى پروردگار خانه محترم (كعبه ) اى پروردگار ماه حرام اى پروردگار شهر محترم (مكه )

يا رَبَّ الرُّكْنِ وَالْمَقامِ يا رَبَّ الْمَشْعَرِ الْحَرامِ يا رَبَّ الْمَسْجِدِ

اى پروردگار ركن و مقام اى پروردگار مشعرالحرام اى پروردگار مسجد

الْحَرامِ يا رَبَّ الْحِلِّ وَالْحَرامِ يا رَبَّ النُّورِ وَالظَّلامِ يا رَبَّ التَّحِيَّةِ

الحرام اى پروردگار قسمت حل و حرم (در سرزمين حجاز) اى پروردگار روشنى و تاريكى اى پروردگار تحيت

وَالسَّلامِ يا رَبَّ الْقُدْرَةِ فِى الاْنامِ (27) يا اَحْكَمَ الْحاكِمينَ يا اَعْدَلَ

و درود اى پروردگار نيرو در خلق (27) اى داورترين داوران اى دادرس ترين

الْعادِلينَ يا اَصْدَقَ الصّادِقينَ يا اَطْهَرَ الطّاهِرينَ يا اَحْسَنَ

دادگران اى راستگوترين راستگويان اى پاكيزه ترين پاكان اى بهترين

الْخالِقينَ يا اَسْرَعَ الْحاسِبينَ يا اَسْمَعَ السّامِعينَ يا اَبْصَرَالنّاظِرينَ

آفرينندگان اى سريعترين حساب رسان اى شنواترين شنوايان اى بيناترين بينندگان

يا اَشْفَعَ الشّافِعينَ يا اَكْرَمَ الاْكْرَمينَ (28) يا عِمادَ مَنْ لا عِمادَ لَهُ يا

اى بهترين شفيعان اى بزرگوارترين كريمان (28) اى پشتيبان كسى كه پشتيبان ندارد اى

سَنَدَ مَنْ لا سَنَدَ لَهُ يا ذُخْرَ مَنْ لا ذُخْرَ لَهُ يا حِرْزَ مَنْ لا حِرْزَ لَهُ يا

پشتوانه آن كس كه پشتوانه ندارد اى ذخيره آن كس كه ذخيره ندارد اى پناه آن كس كه پناهى ندارد اى

غِياثَ مَنْ لا غِياثَ لَهُ يا فَخْرَ مَنْ لا فَخْرَ لَهُ يا عِزَّ مَنْ لا عِزَّ لَهُ يا

فريادرس آنكس كه فريادرس ندارد اى افتخار آن كس كه مايه افتخارى ندارد اى عزت آنكس كه عزتى ندارد اى

مُعينَ مَنْ لا مُعينَ لَهُ يا اَنيسَ مَنْ لا اَنيسَ لَهُ يا اَمانَ مَنْ لا اَمانَ لَهُ

كمك آنكس كه كمكى ندارد اى همدم آنكس كه همدمى ندارد اى امان بخش آنكس كه امانى ندارد

(29) اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ بِاسْمِكَ يا عاصِمُ يا قائِمُ يا داَّئِمُ يا راحِمُ يا

(29) خدايا از تو مى خواهم به حق نامت اى نگهدار اى پابرجا اى جاويدان اى رحم كننده اى

سالِمُ يا حاكِمُ يا عالِمُ يا قاسِمُ يا قابِضُ يا باسِطُ (30) يا عاصِمَ مَنِ

سلامت بخش اى حاكم اى دانا اى تقسيم كننده اى تنگ گير اى گشايش بخش (30) اى نگهدار كسى كه

اسْتَعْصَمَهُ يا راحِمَ مَنِ اسْتَرْحَمَهُ يا غافِرَ مَنِ اسْتَغْفَرَهُ يا ناصِرَ مَنِ

نگهداريش خواهد اى رحم كننده كسى كه ترحمش خواهد اى آمرزنده كسى كه از او آمرزش خواهد اى ياور كسى كه

اسْتَنْصَرَهُ يا حافِظَ مَنِ اسْتَحْفَظَهُ يا مُكْرِمَ مَنِ اسْتَكْرَمَهُ يا مُرْشِدَ

از او يارى طلبد اى نگهدار كسى كه از او نگهدارى خواهد اى اكرام كننده كسى كه از او بزرگوارى خواهد اى راهنماى

مَنِ اسْتَرْشَدَهُ يا صَريخَ مَنِ اسْتَصْرَخَهُ يا مُعينَ مَنِ اسْتَعانَهُ يا

كسى كه از او ره جويد اى دادرس كسى كه از او دادرسى خواهد اى كمك كار كسى كه كمكش خواهد اى

مُغيثَ مَنِ اسْتَغاثَهُ (31) يا عَزيزاً لا يُضامُ يا لَطيفاً لا يُرامُ يا قَيُّوماً

فرياد رس كسى كه به فريادرسيش خواند (31) اى عزيزى كه ذلت نپذيرد اى لطيفى كه دست انداز كسى واقع نگردد اى پاينده

لا يَنامُ يا دائِماً لا يَفُوتُ يا حَيّاً لا يَمُوتُ يا مَلِكاً لا يَزُولُ يا باقِياً لا

كه خواب ندارد اى جاويدانى كه از دست نرود اى زنده اى كه نميرد اى پادشاهى كه سلطنتش زوال ندارد اى ماندگارى

يَفْنى يا عالِماً لا يَجْهَلُ يا صَمَداً لا يُطْعَمُ يا قَوِيّاً لا يَضْعُفُ

كه نيستى ندارد اى دانايى كه نادانى ندارد اى بى نيازى كه خوراك نخواهد اى نيرومندى كه سستى نپذيرد

(32) اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ بِاسْمِكَ يا اَحَدُ يا واحِدُ يا شاهِدُ يا ماجِدُ يا

(32) خدايا از تو خواهم به حق نامت اى يكتا اى يگانه اى گواه اى بزرگوار اى

حامِدُ يا راشِدُ يا باعِثُ يا وارِثُ يا ضاَّرُّ يا نافِعُ (33) يا اَعْظَمَ مِنْ

ستوده اى رهنما اى برانگيزنده اى ارث برنده اى زيان بخش اى سودرسان (33) اى بزرگتر از

كُلِّ عَظيمٍ يا اَكْرَمَ مِنْ كُلِّ كَريمٍ يا اَرْحَمَ مِنْ كُلِّ رَحيمٍ يا اَعْلَمَ مِنْ

هر بزرگى اى بزرگوارتر از هر بزرگوارى اى مهربانتر از هر مهربانى اى داناتر از

كُلِّ عَليمٍ يا اَحْكَمَ مِنْ كُلِّ حَكيمٍ يا اَقْدَمَ مِنْ كُلِّ قَديمٍ يا اَكْبَرَ مِنْ كُلِّ

هر دانا اى فرزانه تر از هر فرزانه اى جلوتر از هر قديمى اى بزرگتر از هر

كَبيرٍ يا اَلْطَفَ مِنْ كُلِّ لَطيفٍ يا اَجَلَّ مِن كُلِّ جَليلٍ يا اَعَزَّ مِنْ كُلِّ

بزرگ اى با لطف تر از هر لطف دارى اى والاتر از هر والايى اى عزيزتر از هر

عَزيزٍ (34) يا كَريمَ الصَّفْحِ يا عَظيمَ الْمَنِّ يا كَثيرَ الْخَيْرِ يا قَديمَ

عزيزى (34) اى بزرگوار چشم پوش اى بزرگ نعمت بخش اى پر خير اى ديرينه

الْفَضْلِ يا داَّئِمَ اللُّطْفِ يا لَطيفَ الصُّنْعِ يا مُنَفِّسَ الْكَرْبِ يا كاشِفَ

بخشش اى جاويد لطف اى دقيق صنعت اى زداينده اندوه اى برطرف كننده

الضُّرِّ يا مالِكَ الْمُلْكِ يا قاضِىَ الْحَقِّ (35) يا مَنْ هُوَ فى عَهْدِهِ وَفِىُّ

گرفتارى اى فرمانرواى عالم هستى اى حاكم بر حق (35) اى كه در پيمانش وفادار

يا مَنْ هُوَ فى وَفاَّئِهِ قَوِىُّ يا مَنْ هُوَ فى قُوَّتِهِ عَلِىُّ يا مَنْ هُوَ فى

و اى كه در وفا كردن به پيمانش نيرومند است اى كه در نيرومنديش بلند مرتبه است اى كه در

عُلُوِّهِ قَريبٌ يا مَنْ هُوَ فى قُرْبِهِ لَطيفٌ يا مَنْ هُوَ فى لُطْفِهِ شَريفٌ يا

عين بلند مرتبه اى نزديك است اى كه در عين نزديكى دقيق است اى كه در عين دقت بزرگوار است اى

مَنْ هُوَ فى شَرَفِهِ عَزيزٌ يا مَنْ هُوَ فى عِزِّهِ عَظيمٌ يا مَنْ هُوَ فى

كه در عين بزرگوارى با عزت است اى كه در عين عزت با عظمت است اى كه در عين

عَظَمَتِهِ مَجيدٌ يا مَنْ هُوَ فى مَجْدِهِ حَميدٌ (36) اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ

عظمتش برجسته است اى كه در عين برجستگى ستوده است (36) خدايا از تو خواهم

بِاسْمِكَ يا كافى يا شافى يا وافى يا مُعافى يا هادى يا داعى يا

به حق نامت اى كفايت كننده اى شفا دهنده اى وفادار اى تندرستى بخش اى رهنما اى خواننده اى

قاضى يا راضى يا عالى يا باقى (37) يا مَنْ كُلُّ شَىْءٍ خاضِعٌ لَهُ يا

داور اى راضى اى والا مرتبه اى باقى (37) اى كه هر چيز در برابرش سر تعظيم فرود آورد اى

مَنْ كُلُّ شَىْءٍ خاشِعٌ لَهُ يا مَنْ كُلُّ شَىْءٍ كاَّئِنٌ لَهُ يا مَنْ كُلُّ شَىْءٍ

كه هر چيز در برابرش رام گشته اى كه هر چه در عالم موجود است از آن اوست اى كه هر چه هست

مَوْجُودٌ بِهِ يا مَنْ كُلُّ شَىْءٍ مُنيبٌ اِلَيْهِ يا مَنْ كُلُّ شَىْءٍ خاَّئِفٌ مِنْهُ يا

بوجود او موجود است اى كه هر چيزى بسوى او بازگردد اى كه هر چيزى از او انديشه دارد اى

مَنْ كُلُّ شَىْءٍ قاَّئِمٌ بِهِ يا مَنْ كُلُّ شَىْءٍ صاَّئِرٌ اِلَيْهِ يا مَنْ كُلُّ شَىْءٍ

كه هر چيزى به او پايدار است اى كه هر چيزى بسوى او برگردد اى كه هر چيز

يُسَبِّحُ بِحَمْدِهِ يا مَنْ كُلُّ شَىْءٍ هالِكٌ اِلاّ وَجْهَهُ (38) يا مَنْ لا مَفَرَّ اِلاّ

به ستايش او تسبيح گويد اى كه هر چيز نابود شود جز ذات او (38) اى كه گريزگاهى نيست جز

اِلَيْهِ يا مَنْ لا مَفْزَعَ اِلاّ اِلَيْهِ يا مَنْ لا مَقْصَدَ اِلاّ اِلَيْهِ يا مَنْ لا مَنْجا

بسوى او اى كه پناهگاهى نيست جز بسوى او اى كه مقصدى نيست جز درگاهش اى كه راه نجاتى از (عذاب و قهر)

مِنْهُ اِلاّ اِلَيْهِ يا مَنْ لا يُرْغَبُ اِلاّ اِلَيْهِ يا مَنْ لا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ اِلاّ بِهِ يا

او نيست جز خود او اى كه رغبت و اشتياقى نباشد جز به درگاه او اى كه جنبش و نيرويى نيست مگر بوسيله او اى

مَنْ لا يُسْتَعانُ اِلاّ بِهِ يا مَنْ لا يُتَوَكَّلُ اِلاّ عَلَيْهِ يا مَنْ لا يُرْجى اِلاّ هُوَ

كه كمك نجويد جز به او اى كه توكل نشود جز بر او اى كه اميدوار نتوان بود جز به او

يا مَنْ لا يُعْبَدُ اِلاّ هُوَ (39) يا خَيْرَ الْمَرْهُوبينَ يا خَيْرَ الْمَرْغُوبينَ يا

اى كه پرستش نشود جز او (39) اى بهترين كسى كه خلق از او ترسند اى بهترين مايه شوق و آرزو اى

خَيْرَ الْمَطْلُوبينَ يا خَيْرَ الْمَسْئُولينَ يا خَيْرَ الْمَقْصُودينَ يا خَيْرَ

بهترين جويا شدگان اى بهترين خواسته شدگان اى بهترين مقصود خلق اى بهترين

الْمَذْكُورينَ يا خَيْرَ الْمَشْكُورينَ يا خَيْرَ الْمَحْبُوبينَ يا خَيْرَ

ياد شدگان اى بهترين سپاس شدگان اى بهترين دوستان اى بهترين

الْمَدْعُوّينَ يا خَيْرَ الْمُسْتَأْنِسينَ (40) اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ بِاسْمِكَ يا

خوانده شدگان اى بهترين همدمان (40) خدايا از تو مى خواهم به حق نامت اى

غافِرُ يا ساتِرُ يا قادِرُ يا قاهِرُ يا فاطِرُ يا كاسِرُ يا جابِرُ يا ذاكِرُ يا

آمرزنده اى پرده پوش اى توانا اى قاهر اى آفريننده اى شكننده اى بهم پيوند دهنده اى يادآورنده اى

ناظِرُ يا ناصِرُ (41) يا مَنْ خَلَقَ فَسَوّى يا مَنْ قَدَّرَ فَهَدى يا مَنْ

بيننده اى يارى دهنده (41) اى كه آفريد و بياراست اى كه اندازه گرفت و راهنمايى كرد اى كه

يَكْشِفُ الْبَلْوى يا مَنْ يَسْمَعُ النَّجْوى يا مَنْ يُنْقِذُ الْغَرْقى يا مَنْ

برطرف كند گرفتارى را اى كه بشنود سخن درگوشى را اى كه نجات دهد غريق را اى كه

يُنْجِى الْهَلْكى يا مَنْ يَشْفِى الْمَرْضى يا مَنْ اَضْحَكَ وَاَبْكى يا مَنْ

برهاند هلاك شده را اى كه شفا دهد بيمار را اى كه بخنداند و بگرياند اى كه

اَماتَ وَاَحْيى يا مَنْ خَلَقَ الزَّوْجَيْنِ الذَّكَرَ وَالاُْنْثى (42) يا مَنْ فىِ

بميراند و زنده كند اى كه آفريد دو جفت نر و ماده (42) اى كه هم در

الْبَرِّ وَالْبَحْرِ سَبيلُهُ يا مَنْ فِى الاْفاقِ اياتُهُ يا مَنْ فِى الاْياتِ بُرْهانُهُ

خشكى و هم در دريا راه رسيدن به او هست اى كه در سراسر گيتى نشانه هاى او هست اى كه در اين نشانه ها برهان او موجود است

يا مَنْ فِى الْمَماتِ قُدْرَتُهُ يا مَنْ فِى الْقُبُورِ عِبْرَتُهُ يا مَنْ فِى الْقِيمَةِ

اى كه در مردن نشانه قدرت او است اى كه در گورها پند او است اى كه در روز قيامت نيز

مُلْكُهُ يا مَنْ فِى الْحِسابِ هَيْبَتُهُ يا مَنْ فِى الْميزانِ قَضاَّئُهُ يا مَنْ فِى

سلطنت او است اى كه در حساب آن روز هيبت دارد اى كه در پاى ميزان حكم و داورى او است اى كه در

الْجَنَّةِ ثَوابُهُ يا مَنْ فِى النّارِ عِقابُهُ (43) يا مَنْ اِلَيْهِ يَهْرَبُ الْخاَّئِفُونَ

بهشت پاداش نيك او است اى كه در دوزخ شكنجه او است (43) اى كه به سويش گريزند ترسناكان

يا مَنْ اِلَيْهِ يَفْزَعُ الْمُذْنِبُونَ يا مَنْ اِلَيْهِ يَقْصِدُ الْمُنيبُونَ يا مَنْ اِلَيْهِ

اى كه به او پناه برند گنهكاران اى كه او را مقصود قرار دهند بازآيندگان اى كه بسوى او

يَرْغَبُ الزّاهِدُونَ يا مَنْ اِلَيْهِ يَلْجَاءُ الْمُتَحَيِّرُونَ يا مَنْ بِهِ يَسْتَاءْنِسُ

روند پارسايان اى كه بدو پناه برند سرگردانان اى كه به او همدم شوند

الْمُريدُونَ يا مَنْ بِه يَفْتَخِرُ الْمُحِبُّونَ يا مَنْ فى عَفْوِهِ يَطْمَعُ

خواستاران اى كه به دوستيش افتخار كنند دوستان اى كه در گذشت او طمع دارند

الْخاَّطِئُونَ يا مَنْ اِلَيْهِ يَسْكُنُ الْمُوقِنُونَ يا مَنْ عَلَيْهِ يَتَوَكَّلُ

خطاكاران اى كه به ذكر او آرامش پذيرد دل يقين داران اى كه بر او توكل كنند

الْمُتَوَكِّلُونَ (44)اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ بِاسْمِكَ يا حَبيبُ يا طَبيبُ يا

توكل كنندگان (44) خدايا از تو مى خواهم به حق نامت اى محبوب دلها اى طبيب دردها اى نزديك اى

قَريبُ يا رَقيبُ يا حَسيبُ يا مَُهيبُ يا مُثيبُ يا مُجيبُ يا خَبيرُ يا

مراقب كار بندگان اى حساب نگهدار اى با هيبت اى پاداش نيك دهنده اى اجابت كننده اى آگاه اى

بَصيرُ (45)يا اَقَرَبَ مِنْ كُلِّ قَريبٍ يا اَحَبَّ مِنْ كُلِّ حَبيبٍ يا اَبْصَرَ

بينا (45) اى نزديكتر از هر نزديك اى محبوبتر از هر محبوب اى بيناتر

مِنْ كُلِّ بَصيرٍ يا اَخْبَرَ مِنْ كُلِّ خَبيرٍ يا اَشْرَفَ مِنْ كُلِّ شَريفٍ يا اَرْفَعَ

از هر بينا اى آگاه تر از هر آگاه اى شريفتر از هر شريف اى برتر

مِنْ كُلِّ رَفيعٍ يا اَقْوى مِنْ كُلِّ قَوِي يا اَغْنى مِنْ كُلِّ غَنِىٍّ يا اَجْوَدَ

از هر بلند مرتبه اى نيرومندتر از هر نيرومند اى توانگرتر از هر توانگر اى بخشنده تر

مِنْ كُلِّ جَوادٍ يا اَرْاَفَ مِنْ كُلِّ رَؤُفٍ (46)يا غالِباً غَيْرَ مَغْلُوبٍ يا

از هر بخشنده اى مهربانتر از هر مهربان (46) اى پيروزى كه هرگز مغلوب نگردد اى

صانِعاً غَيْرَ مَصْنُوعٍ يا خالِقاً غَيْرَ مَخْلُوقٍ يا مالِكاً غَيْرَ مَمْلُوكٍ يا

سازنده اى كه مصنوع كسى نيست اى آفريننده اى كه كسى او را نيافريده اى مالكى كه مملوك كسى نيست اى

قاهِراً غَيْرَ مَقْهُورٍ يا رافِعاً غَيْرَ مَرْفُوعٍ يا حافِظاً غَيْرَ مَحْفُوظٍ يا

چيره شكست ناپذير اى بلند مرتبه كه بلندى را كسى به او نداده اى نگهدارنده اى كه نگهدارى ندارد اى

ناصِراً غَيْرَ مَنْصُورٍ يا شاهِداً غَيْرَ غاَّئِبٍ يا قَريباً غَيْرَ بَعيدٍ (47)يا

ياورى كه كسش يارى نكند اى حاضرى كه پنهانى ندارد اى نزديكى كه دور نشود (47) اى

نُورَ النُّورِ يا مُنَوِّرَ النُّورِ يا خالِقَ النُّورِ يا مُدَبِّرَ النُّورِ يا مُقَدِّرَ النُّورِ

روشنى نور اين روشنى ده نور اى خالق نور و روشنى اى تدبير كننده نور اى اندازه گير نور

يا نُورَ كُلِّ نُورٍ يا نُورا قَبْلَ كُلِّ نُورٍ يا نُورا بَعْدَ كُلِّ نُورٍ يا نُوراً

اى روشنى هر نور اى روشنى پيش از هر نور و اى روشنى پس از هر نور اى روشنى

فَوْقَ كُلِّ نُورٍ يا نُوراً لَيْسَ كَمِثْلِهِ نُورٌ (48)يا مَنْ عَطاَّئُهُ شَريفٌ يا

بالاى هر نور اى نورى كه مانندش نورى نيست (48) اى كه عطا و بخشش شريف و ارجمند است اى

مَنْ فِعْلُهُ لَطيفٌ يا مَنْ لُطْفُهُ مُقيمٌ يا مَنْ اِحْسانُهُ قَديمٌ يا مَنْ قَوْلُهُ

كه كارش دقيق است اى كه لطفش پايدار است اى كه احسانش ديرينه است اى كه گفتارش

حَقُّ يا مَنْ وَعْدُهُ صِدْقٌ يا مَنْ عَفْوُهُ فَضْلٌ يا مَنْ عَذابُهُ عَدْلٌ يا مَنْ

حق است اى كه وعده اش راست است اى كه گذشتش فضل است اى كه كيفرش از روى عدل است كه

ذِكْرُهُ حُلْوٌيا مَنْ فَضْلُهُ عَميمٌ (49)اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ بِاسْمِكَ يا

ذكرش شيرين است اى كه فضلش عمومى است (49) خدايا از تو مى خواهم به حق نامت اى

مُسَهِّلُ يا مُفَصِّلُ يا مُبَدِّلُ يا مُذَلِّلُ يا مُنَزِّلُ يا مُنَوِّلُ يا مُفْضِلُ يا

هموار كننده راهها اى جدا كننده اى تبديل كننده اى خوار كننده اى فرود آرنده اى جايزه ده اى فزون بخش اى

مُجْزِلُ يا مُمْهِلُ يا مُجْمِلُ (50)يا مَنْ يَرى وَلا يُرى يا مَنْ يَخْلُقُ

بزرگ عطا بخش اى مهلت ده اى نيكوبخش (50) اى كه ببيند ولى ديده نشود اى كه بيافريند

وَلا يُخْلَقُ يا مَنْ يَهْدى وَلا يُهْدى يا مَنْ يُحْيى وَلا يُحْيى يا مَنْ

ولى كسى او را نيافريده اى كه راهنمايى كند ولى راهنمايى نشود اى كه زنده كنى ولى زنده نشده اى كه

يَسْئَلُ وَلا يُسْئَلُ يا مَنْ يُطْعِمُ وَلا يُطْعَمُ يا مَنْ يُجيرُ وَلا يُجارُ عَلَيْهِ

بازخواست كند ولى كسى از او بازخواست نكند اى كه بخوراند ولى خورانده نشود اى كه پناه دهد ولى كسى او را پناه ندهد

يا مَنْ يَقْضى وَلا يُقْضى عَلَيْهِ يا مَنْ يَحْكُمُ وَلا يُحْكَمُ عَلَيْهِ يا مَنْ

اى كه قضاوت كنى ولى قضاوت بر تو نشود اى كه حكم كنى ولى كسى بر تو حكم نكند اى كه

لَمْ يَلِدْ وَلَمْ يُولَدْ وَلَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُواً اَحَدٌ (51)يا نِعْمَ الْحَسيبُ يا نِعْمَ

نزايد و نه زائيده شده و نيست برايش همتايى هيچكس (51) اى نيكو حسابكش اى نيكو

الطَّبيبُ يا نِعْمَ الرَّقيبُ يا نِعْمَ الْقَريبُ يا نِعْمَ الْمُجيبُ يا نِعْمَ

طبيب اى نيكو نگهبان اى نيكو نزديك اى نيكو پاسخ ده اى نيكو

الْحَبيبُ يا نِعْمَ الْكَفيلُ يا نِعْمَ الَوْكيلُ يا نِعْمَ الْمَوْلى يا نِعْمَ النَّصيرُ

دوست اى نيكو عهده دار اى نيكو وكيل اى نيكو سرور اى نيكو ياور

(52)يا سُرُورَ الْعارِفينَ يا مُنَى الْمُحِبّينَ يا اَنيسَ الْمُريدينَ يا

(52) اى مايه دلشادى عارفان اى آرزوى محبان اى همدم خواستاران اى

حَبيبَ التَّوّابينَ يا رازِقَ الْمُقِلّينَ يا رَجاَّءَ الْمُذْنِبينَ يا قُرَّةَ عَيْنِ

دوستدار توبه كنندگان اى روزى ده ناداران اى اميد گنهكاران اى نورچشم

الْعابِدينَ يا مُنَفِّسَ عَنِ الْمَكْرُوبينَ يا مُفَرِّجَ عَنِ الْمَغْمُومينَ يا اِلهَ

پرستش كنندگان اى برطرف كننده اندوه اندوهناكان اى غمزداى غمزدگان اى معبود

الاْوَّلينَ وَالاْ خِرينَ (53)اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ بِاسْمِكَ يا رَبَّنا يا اِلهَنا

پيشنيان و پسينيان (53) خدايا من از تو مى خواهم به حق نامت اى پروردگار ما اى معبود ما

يا سَيِّدَنا يا مَوْلينا يا ناصِرَنا يا حافِظَنا يا دَليلَنا يا مُعينَنا يا حَبيبَنا

اى آقاى ما اى سرور ما اى ياور ما اى نگهدار ما اى راهنماى ما اى كمك كار ما اى محبوب ما

يا طَبيبَنا (54)يا رَبَّ النَّبيّي نَ وَالاْبْرارِ يا رَبَّ الصِّدّي قي نَ وَالاْخْيارِ

اى طبيب ما (54) اى پروردگار پيمبران و نيكوكاران اى پروردگار راستگويان و برگزيدگان

يا رَبَّ الْجَنَّةِ وَالنّارِ يا رَبَّ الصِّغارِ وَالْكِبارِ يا رَبَّ الْحُبُوبِ

اى پروردگار بهشت و دوزخ اى پروردگار كوچك و بزرگ اى پروردگار حبوبات

وَالثِّمارِ يا رَبَّ الاْنْهارِ وَالاْشْجارِ يا رَبَّ الصَّحارى وَالْقِفارِ يا

و ميوه جات اى پروردگار نهرها و درختان اى پروردگار دشت و هامون اى

رَبَّ الْبَرارى وَالْبِحارِ يا رَبَّ اللَّيْلِ وَالنَّهارِ يا رَبَّ الاْعْلانِ

پروردگار صحراها و درياها اى پروردگار شب و روز اى پروردگار پيدا

وَالاْسْرارِ (55)يا مَنْ نَفَذَ فى كُلِّ شَىْءٍ اَمْرُهُ يا مَنْ لَحِقَ بِكُلِّ شَىْءٍ

و نهان (55) اى كه در هر چيز دستورش نفوذ كرده اى كه علمش به هر چيزى

عِلْمُهُ يا مَنْ بَلَغَتْ اِلى كُلِّ شَىْءٍ قُدْرَتُهُ يا مَنْ لا تُحْصِى الْعِبادُ نِعَمَهُ

تعلق يافته اى كه قدرت و توانائيش به هر چيزى رسيده اى كه بندگان شماره نعمتهايش را نتوانند

يا مَنْ لا تَبْلُغُ الْخَلاَّئِقُ شُكْرَهُ ي ا مَنْ لا تُدْرِكُ الاْفْه امُ جَلا لَهُ ي ا مَنْ

اى كه خلائق از عهده شكرش برنيايند اى كه عقول درك عظمت و جلالش نتوانند اى كه

لا تَنالُ الاْوْهامُ كُنْهَهُ يا مَنِ الْعَظَمَةُ وَالْكِبْرِيآءُ رِداَّئُهُ يا مَنْ لا تَرُدُّ

اوهام و خيالات به كنه ذاتش نرسند اى كه عظمت و بزرگى لباس او است اى كه

الْعِبادُ قَضاَّئَهُ يا مَنْ لا مُلْكَ اِلاّ مُلْكُهُ يا مَنْ لاعَطاَّءَ اِلاّ عَطاَّئُهُ

بندگان از حكم او سرپيچى نتوانند اى كه سلطنتى جز سلطنت او نيست اى كه بخششى جز بخشش او نيست

(56)يا مَنْ لَهُ الْمَثَلُ الاْعْلى يا مَنْ لَهُ الصِّفاتُ الْعُلْيا يا مَنْ لَهُ

(56) اى كه از آن اوست عالى ترين مثالها (كه حجج الهيه باشند) اى كه خاص اوست برترين اوصاف اى كه از آن اوست

الاْخِرَةُ وَالاُْولى يا مَنْ لَهُ الْجَنَّةُ الْمَاْوى يا مَنْ لَهُ الاْ ياتُ الْكُبْرى

دنيا و آخرت اى كه از آن او است بهشت آن جايگاه آسايش اى كه براى اوست نشانه هاى بس بزرگ

يا مَنْ لَهُ الاْسْماَّءُ الْحُسْنى يا مَنْ لَهُ الْحُكْمُ وَالْقَضاَّءُ يا مَنْ لَهُ

اى كه براى او است نامهاى نيكو اى كه براى او است فرمان و داورى اى كه از آن او است

الْهَواَّءُ وَالْفَضاَّءُ يا مَنْ لَهُ الْعَرْشُ وَالثَّرى يا مَنْ لَهُ السَّمواتُ الْعُلى

هوا و فضا اى كه از آن او است عرش و فرش اى كه از آن او است آسمانهاى بلند

(57)اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ بِاسْمِكَ يا عَفُوُّ يا غَفُورُ يا صَبُورُ يا شَكُورُ

(57) خدايا از تو مى خواهم به حق نامت اى درگذرنده اى آمرزنده اى شكيبا اى سپاس پذير بندگان

يا رَؤُفُ يا عَطُوفُ يا مَسْئُولُ يا وَدُودُ يا سُبُّوحُ يا قُدُّوسُ (58)يا

اى مهربان اى توجه كننده اى مورد توجه و درخواست بندگان اى مهرورز اى منزه اى پاكيزه (58) اى

مَنْ فِى السَّماَّءِ عَظَمَتُهُ يا مَنْ فِى الاْرْضِ اياتُهُ يا مَنْ فى كُلِّ شَىْءٍ

كه در آسمان آثار عظمتش هويدا است اى كه در زمين نشانه هايش آشكار است اى كه در هر چيز

دَلائِلُهُ يا مَنْ فِى الْبِحارِ عَجائِبُهُ يا مَنْ فِى الْجِبالِ خَزاَّئِنُهُ يا مَنْ

برهانهاى او موجود اى كه در دريا آثار شگفت انگيز دارد اى كه در كوهها است گنجينه هايش اى كه

يَبْدَءُ الْخَلْقَ ثُمَّ يُعيدُهُ يا مَنْ اِلَيْهِ يَرْجِعُ الاْمْرُ كُلُّهُ يا مَنْ اَظْهَرَ فى

خلق را پديد آورد سپس بازگرداند اى كه به سويش همه امورات بازگردد اى كه در هر چيز لطف و مهرش را

كُلِّ شَىْءٍ لُطْفَهُ يا مَنْ اَحْسَنَ كُلَّشَىْءٍ خَلْقَهُ يا مَنْ تَصَرَّفَ فِى

آشكار ساخته اى كه خلقت هر چيز را نيكو ساخته اى كه تصرف كرده در

الْخَلاَّئِقِ قُدْرَتُهُ (59)ي ا حَبيبَ مَنْ لا حَبيبَ لَهُ ي ا طَبيبَ مَنْ لا

همه خلايق قدرت او (59) اى دوست آنكس كه دوستى ندارد اى طبيب آن كس كه

طَبيبَ لَهُ يا مُجيبَ مَنْ لا مُجيبَ لَهُ يا شَفيقَ مَنْ لا شَفيقَ لَهُ يا

طبيبى ندارد اى پاسخ ده آن كس كه پاسخ ده ندارد اى يار دلسوز آن كس كه دلسوزى ندارد اى

رَفيقَ مَنْ لا رَفيقَ لَهُ يا مُغيثَ مَن لا مُغيثَ لَهُ يا دَليلَ مَنْ لا دَليلَ

رفيق آن كس كه رفيق ندارد اى فريادرس آن كس كه فريادرسى ندارد اى راهنماى آنكه راهنمايى ندارد

لَهُ يا اَنيسَ مَنْ لا اَنيسَ لَهُ يا راحِمَ مَنْ لا راحِمَ لَهُ يا صاحِبَ مَنْ لا

اى مونس آنكس كه مونسى ندارد اى ترحم كننده آن كس كه ترحم كننده اى ندارد اى همدم آن كس كه

صاحِبَ لَهُ (60)يا كافِىَ مَنِ اسْتَكْفاهُ يا هادِىَ مَنِ اسْتَهْداهُ يا

همدمى ندارد (60) اى كفايت كننده آن كس كه از او كفايت خواهد و اى رهنماى كسى كه از او راهنمايى خواهد

كالِئَ مَنِ اسْتَكْلاهُ يا راعِىَ مَنِ اسْتَرْعاهُ يا شافِىَ مَنِ اسْتَشْفاهُ يا

اى نگهبان كسى كه از او نگهبانى خواهد اى مراعات كننده كسى كه از او رعايت خواهد اى بهبود دهنده كسى كه از او بهبودى خواهد اى

قاضِىَ مَنِ اسْتَقْضاهُ يا مُغْنِىَ مَنِ اسْتَغْناهُ يا مُوفِىَ مَنِ اسْتَوْفاهُ يا

داور كسى كه از او داورى جويد اى بى نياز كننده كسى كه از او بى نيازى خواهد اى وفا كننده كسى كه از او وفا خواهد اى

مُقَوِّىَ مَنِ اسْتَقْواهُ يا وَلِىَّ مَنِ اسْتَوْلاهُ (61)اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ

نيرو ده آن كس كه از او نيرو خواهد اى سرور كسى كه او را به سرورى خواهد (61) خدايا از تو مى خواهم

بِاسْمِكَ يا خالِقُ يا رازِقُ يا ناطِقُ يا صادِقُ يا فالِقُ يا فارِقُ يا

به حق نامت اى آفريننده اى روزى ده اى گويا اى راستگو اى شكافنده اى جدا كننده اى

فاتِقُ يا راتِقُ يا سابِقُ يا سامِقُ (62)يا مَنْ يُقَلِّبُ اللَّيْلَ وَالنَّهارَ يا

باز كننده اى پيوست دهنده اى سبقت جوينده اى بلندمرتبه (62) اى كه جابجا كنى شب و روز را اى

مَنْ جَعَلَ الظُّلُماتِ وَالاْنْوارَ يا مَنْ خَلَقَ الظِّلَّ وَالْحَرُورَ يا مَنْ سَخَّرَ

كه مقرر ساختى تاريكيها و نور را اى كه آفريدى سايه و گرما را اى كه مسخر خود كردى

الشَّمْسَ وَالْقَمَرَ يا مَنْ قَدَّرَ الْخَيْرَ وَالشَّرَّ يا مَنْ خَلَقَ الْمَوْتَ

مهر و ماه را اى كه مقدر كردى خير و شر را اى كه آفريدى مرگ

وَالْحَيوةَ يا مَنْ لَهُ الْخَلْقُ وَالاْمْرُ يا مَنْ لَمْ يَتَّخِذْ صاحِبَةً وَلا وَلَداً يا

و زندگى را اى كه آفريدن و فرمان از او است اى كه نگرفته است براى خود همسر و فرزندى اى

مَنْ لَيْسَ لَهُ شَريكٌ فِى الْمُلْكِ يا مَنْ لَمْ يَكُنْ لَهُ وَلِىُّ مِنَ الذُّلِّ

كه شريكى در فرمانروايى ندارد اى كه نيست برايش سرپرستى از خوارى

(63)يا مَنْ يَعْلَمُ مُرادَ الْمُريدينَ يا مَنْ يَعْلَمُ ضَميرَ الصّامِتينَ يا

(63) اى كه مى داند خواسته دل هر خواهنده را اى كه آگاه است از نهاد خاموشان اى

مَنْ يَسْمَعُ اَنينَ الْواهِنينَ يا مَنْ يَرى بُكاَّءَ الْخاَّئِفينَ يا مَنْ يَمْلِكُ

كه مى شنود ناله خسته دلان اى كه مى بيند گريه ترسناكان اى كه دارد

حَوائِجَ السّاَّئِلينَ يا مَنْ يَقْبَلُ عُذْرَ التّاَّئِبينَ يا مَنْ لا يُصْلِحُ عَمَلَ

خواسته هاى خواستاران را اى كه بپذيرد عذر توبه كنندگان اى كه اصلاح نكند كار

الْمُفْسِدينَ يا مَنْ لا يُضيعُ اَجْرَ الْمُحْسِنينَ يا مَنْ لا يَبْعَُدُ عَنْ قُلُوبِ

مفسدان را اى كه از بين نبرد پاداش نيكوكاران اى كه دور نباشد از دل

الْعارِفينَ يا اَجْوَدَ الاْجْودينَ (64)يا داَّئِمَ الْبَقاَّءِ يا سامِعَ الدُّعاَّءِ يا

عارفان اى بخشنده ترين بخشندگان (64) اى هميشه باقى اى شنواى دعا اى

واسِعَ الْعَطاَّءِ يا غافِرَ الْخَطاَّءِ يا بَديعَ السَّماَّءِ يا حَسَنَ الْبَلاَّءِ ي ا

وسيع بخشش اى آمرزنده خطا و لغزش اى پديد آرنده آسمان اى نيك آزمايش اى

جَميلَ الثَّناَّءِ يا قَديمَ السَّناَّءِ يا كَثيرَ الْوَفاَّءِ يا شَريفَ الْجَزاَّءِ

زيبا ستايش اى ديرينه والا اى زياد وفادار اى ارجمند پاداش

(65) اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ بِاسْمِكَ يا سَتّارُ يا غَفّارُ يا قَهّارُ يا جَبّارُ يا

(65) خدايا از تو مى خواهم به حق نامت اى پوشاننده اى آمرزنده اى با قهر و سطوت اى باجبروت و عظمت اى

صَبّارُ يا باَّرُّ يا مُخْتارُ يا فَتّاحُ يا نَفّاحُ يا مُرْتاحُ (66)يا مَنْ خَلَقَنى

صبر پيشه اى نيك بخش اى مختار در كارها اى كارگشا اى پرجود و عطا اى فرح بخش (66) اى كه مرا آفريدى

وَسَوّانى يا مَنْ رَزَقَنى وَرَبّانى يا مَنْ اَطْعَمَنى وَسَقانى يا مَنْ

و آراستى اى كه روزيم دادى و پروريدى اى كه مرا خوراندى و نوشاندى اى كه

قَرَّبَنى وَ اَدْنانى يا مَنْ عَصَمَنى وَكَفانى يا مَنْ حَفَظَنى وَكَلانى يا

پيش خود برده و نزديكم كردى اى كه مرا نگهداشته و كفايت كردى اى كه محافظت و نگهداريم كردى اى

مَنْ اَعَزَّنى وَاَغْنانى يا مَنْ وَفَّقَنى وَهَدانى يا مَنْ انَسَنى وَآوانى يا

كه به من عزت بخشيد و توانگرم ساخت اى كه به من توفيق داده و راهنمايى كرد اى كه با من انس گرفته و جايم داد اى

مَنْ اَماتَنى وَاَحْيانى (67)يا مَنْ يُحِقُّ الْحَقَّ بِكَلِماتِهِ يا مَنْ يَقْبَلُ

كه مرا بميراند و زنده كند (67) اى كه حق را بوسيله كلماتش پابرجا كرد اى كه توبه را از

التَّوْبَةَ عَنْ عِبادِهِ يا مَنْ يَحُولُ بَيْنَ الْمَرْءِ وَقَلْبِهِ يا مَنْ لا تَنْفَعُ

بندگانش بپذيرد اى كه ميان انسان و دلش حائل گردد اى كه سود ندهد

الشَّفاعَةُ اِلاّ بِاِذْنِهِ يا مَنْ هُوَ اَعْلَمُ بِمَنْ ضَلَّ عَنْ سَبيلِهِ يا مَنْ لا

شفاعت و ميانجيگرى جز به اذن او اى كه او داناتر است به كسى كه از راهش گمراه گردد اى كه

مُعَقِّبَ لِحُكْمِهِ يا مَنْ لا راَّدَّ لِقَضاَّئِهِ يا مَنِ انْقادَ كُلُّ شَىْءٍ لاِمْرِهِ يا

كاونده و پى جويى براى حكمش نيست اى كه بازگردانى براى قضايش نيست اى كه هر چيز دربرابر امرش مطيع و منقاد گشته اى

مَنِ السَّمواتُ مَطْوِيّاتٌ بِيَمينِهِ يا مَنْ يُرْسِلُ الرِّياحَ بُشْراً بَيْنَ يَدَىْ

كه آسمانها بدست قدرتش بهم پيچيده اى كه فرستد بادها را نويدى در پيشاپيش

رَحْمَتِهِ (68)يا مَنْ جَعَلَ الاْرْضَ مِهاداً يا مَنْ جَعَلَ الْجِبالَ اَوْتاداً يا

رحمتش (68) اى كه زمين را گهواره قرار داده اى كه كوهها را ميخهاى (زمين ) قرار داد اى

مَنْ جَعَلَ الشَّمْسَ سِراجاً يا مَنْ جَعَلَ الْقَمَرَ نُوراً يا مَنْ جَعَلَ اللَّيْلَ

كه خورشيد را چراغى تابناك كرد اى كه ماه را نوربخش قرار داد اى كه شب را

لِباساً يا مَنْ جَعَلَ النَّهارَ مَعاشاً يا مَنْ جَعَلَ النَّوْمَ سُباتاً يا مَنْ جَعَلَ

پوشش نهاد اى كه روز را براى تحصيل معاش مقرر ساختى اى كه خواب را مايه آرامش قرار داد اى كه

السَّماَّءَ بِناَّءً يا مَنْ جَعَلَ الاْشْياَّءَ اَزْواجاً يا مَنْ جَعَلَ النّارَ مِرْصاداً

آسمان را ساختمانى قرار داد اى كه چيزها را جفت آفريد اى كه آتش را در كمين (كفار و دوزخيان ) قرارداد

(69)اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ بِاسْمِكَ يا سَميعُ يا شَفيعُ يا رَفيعُ يا مَنيعُ

(69) خدايا از تو درخواست مى كنم به حق نامت اى شنوا اى شفيع اى بلند مرتبه اى والامقام

يا سَريعُ يا بَديعُ يا كَبيرُ يا قَديرُ يا خَبيرُ يا مُجيرُ (70)يا حَيّاً قَبْلَ

اى سريع در كارها اى پديد آرنده اى بزرگ اى توانا اى آگاه اى پناه ده (70) اى زنده پيش از

كُلِّ حَي يا حَيّاً بَعْدَ كُلِّ حَي يا حَىُّ الَّذى لَيْسَ كَمِثْلِهِ حَىُّ يا حَىُّ

هر موجود زنده اى زنده پس از هر موجود زنده اى كه نيست مانندش زنده اى ، اى زنده اى

الَّذى لا يُشارِكُهُ حَىُّ يا حَىُّ الَّذى لا يَحْتاجُ اِلى حَي يا حَىُّ الَّذى

كه شريكش نيست هيچ زنده اى ، اى زنده اى كه نيازمند نيست به هيچ زنده اى ، اى زنده اى كه

يُميتُ كُلَّ حَي يا حَىُّ الَّذى يَرْزُقُ كُلَّ حَي يا حَيّاً لَمْ يَرِثِ الْحَيوةَ

بميراند هر زنده اى را اى زنده اى كه روزى دهد هر زنده اى را اى زنده اى كه ارث نبرد زندگى را

مِنْ حَي يا حَىُّ الَّذى يُحْيِى الْمَوْتى يا حَىُّ يا قَيُّومُ لا تَاْخُذُهُ سِنَةٌ

از زنده اى ، اى زنده اى كه زنده كند مردگان را، اى زنده پاينده اى كه او را چرت

وَلا نَوْمٌ (71)يا مَنْ لَهُ ذِكْرٌ لا يُنْسى يا مَنْ لَهُ نُورٌ لا يُطْفى يا مَنْ لَهُ

و خواب نگيرد (71) اى كه يادش فراموش نشدنى است اى كه نورش خاموش نشدنى است اى كه

نِعَمٌ لا تُعَدُّ يا مَنْ لَهُ مُلْكٌ لا يَزُولُ يا مَنْ لَهُ ثَناَّءٌ لا يُحْصى يا مَنْ لَهُ

نعمتهايش بشمار درنيايد اى كه فرمانروائيش زوال نپذيرد اى كه مدح و ثنايش نتوان شمردن اى كه

جَلالٌ لا يُكَيَّفُ يا مَنْ لَهُ كَمالٌ لا يُدْرَكُ يا مَنْ لَهُ قَضاَّءٌ لا يُرَدُّ يا

چگونگى بزرگى و جلالتش نتوان گفتن اى كه كمالش قابل درك نباشد اى كه فرمان قضايش بازگشت ندارد اى

مَنْ لَهُ صِفاتٌ لا تُبَدَّلُ يا مَنْ لَهُ نُعُوتٌ لا تُغَيَّرُ (72)يا رَبَّ الْعالَمينَ

كه صفاتش تبديل نپذيرد اى كه اوصافش تغيير نكند (72) اى پروردگار جهانيان

يا مالِكَ يَوْمِ الدّينِ يا غايَةَ الطّالِبينَ يا ظَهْرَ اللاّجينَ يا مُدْرِكَ

اى فرمانرواى روز جزا اى مقصد نهايى جويندگان اى پشت و پناه پناهندگان اى دريابنده

الْهارِبينَ يا مَنْ يُحِبُّ الصّابِرينَ يا مَنْ يُحِبُّ التَّوّابينَ يا مَنْ يُحِبُّ

گريختگان اى كه دوست دارد شكيبايان را اى كه دوست دارد توبه كاران را اى كه دوست دارد

الْمُتَطَهِّرينَ يا مَنْ يُحِبُّ الْمُحْسِنينَ يا مَنْ هُوَ اَعْلَمُ بِالْمُهْتَدينَ

پاكيزگان را اى كه دوست دارد نيكوكاران را اى كه داناتر است به راه يافتگان

(73)اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ بِاسْمِكَ يا شَفيقُ يا رَفيقُ يا حَفيظُ يا

(73) خدايا از تو مى خواهم به حق نامت اى مهربان اى رفيق اى نگهدارنده اى

مُحيطُ يا مُقيتُ يا مُغيثُ يا مُعِزُّ يا مُذِلُّ يا مُبْدِئُ يا مُعيدُ (74)يا

احاطه دار بر همه اى توانا اى فرياد رس اى عزت بخش اى خوار كننده اى آغازنده اى بازگرداننده (74) اى

مَنْ هُوَ اَحَدٌ بِلا ضِدٍّ يا مَنْ هُوَ فَرْدٌ بِلا نِدٍّ يا مَنْ هُوَ صَمَدٌ بِلا عَيْبٍ يا

يكتاى بى ضد اى كه او يگانه اى است كه مانند ندارد اى كه او بى نيازى است بى عيب اى

مَنْ هُوَ وِتْرٌ بِلا كَيْفٍ يا مَنْ هُوَ قاضٍ بِلا حَيْفٍ يا مَنْ هُوَ رَبُّ بِلا

كه او تنهايى است و چگونگى ندارد اى كه او حاكمى است كه ستم در حكمش نيست اى كه او پروردگارى است بدون

وَزيرٍ يا مَنْ هُوَ عَزيزٌ بِلا ذُلٍّ يا مَنْ هُوَ غَنِىُّ بِلا فَقْرٍ يا مَنْ هُوَ مَلِكٌ

وزير اى كه او عزيزى است بى ذلت اى كه او دارايى است كه ندارى ندارد اى كه او پادشاهى است

بِلا عَزْلٍ يا مَنْ هُوَ مَوْصُوفٌ بِلا شَبيهٍ (75)يا مَنْ ذِكْرُهُ شَرَفٌ

كه معزول نشود اى كه او توصيف شده اى است بى شبيه (75) اى كه ذكر او موجب شرافت

لِلذّاكِرينَ يا مَنْ شُكْرُهُ فَوْزٌ لِلشّاكِرينَ يا مَنْ حَمْدُهُ عِزُّ لِلْحامِدينَ

ذكركنندگان او است اى كه سپاسگزاريش مايه سعادت سپاسگزاران است اى كه ستايشش عزتى است براى ستايش كنندگان

يا مَنْ طاعَتُهُ نَجاةٌ لِلْمُطيعينَ يا مَنْ بابُهُ مَفْتُوحٌ لِلطّالِبينَ يا مَنْ

اى كه طاعتش وسيله نجات مطيعان است اى كه دَرِ رحمتش باز است به روى رحمت خواهان اى كه

سَبيلُهُ واضِحٌ لِلْمُنيبينَ يا مَنْ اياتُهُ بُرْهانٌ لِلنّاظِرينَ يا مَنْ كِتابُهُ

راه بسوى او آشكار است براى بازآمدگان اى كه آيات و نشانه هايش دليل روشنى است براى بينندگان اى كه كتابش

تَذْكِرَةٌ لِلْمُتَّقينَ يا مَنْ رِزْقُهُ عُمُومٌ لِلطّاَّئِعينَ وَالْعاصينَ يا مَنْ

سبب پند و تنبيه است براى پرهيزكاران اى كه روزى او همگانى است براى فرمانبرداران و نافرمانان

رَحْمَتُهُ قَريبٌ مِنَالْمُحْسِنينَ (76)يا مَنْ تَبارَكَ اسْمُهُ يا مَنْ تَعالى

اى كه رحمتش نزديك است به نيكوكاران (76) اى كه نامش بزرگ است اى كه اقبال او بلند است

جَدُّهُ يا مَنْ لا اِلهَ غَيْرُهُ يا مَنْ جَلَّ ثَناَّئُهُ يا مَنْ تَقَدَّسَتَ اَسْماَّئُهُ يا

اى كه معبودى جز او نيست اى كه برجسته است ثنا و مدحش اى كه پاكيزه است نامهايش اى

مَنْ يَدُومُ بَقاَّئُهُ يا مَنِ الْعَظَمَةُ بَهاَّئُهُ يا مَنِ الْكِبْرِياَّءُ رِداَّئُهُ يا مَنْ لا

كه بقايش هميشگى است اى كه عظمت جلوه او است اى كه بزرگى در بر او است اى كه

تُحْصى الاَّئُهُ ي ا مَنْ لا تُعَدُّ نَعْم اَّئُهُ (77)اَللّ- هُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ بِاسْمِكَ

نيكيهايش به حساب درنيايد اى كه نعمتهايش شماره نشود (77) خدايا از تو خواهم به حق نامت

يا مُعينُ يا اَمينُ يا مُبينُ يا مَتينُ يا مَكينُ يا رَشيدُ يا حَميدُ يا

اى ياور اى امان بخش اى آشكار كننده اى استوار و ثابت اى پابرجا اى راهنما اى ستوده اى

مَجيدُ يا شَديدُ يا شَهيدُ (78)يا ذَاالْعَرْشِ الْمَجيدِ يا ذَا الْقَوْلِ

گرامى اى سخت نيرو اى گواه (78) اى صاحب عرش با شوكت اى صاحب گفتار

السَّديدِ يا ذَاالْفِعْلِ الرَّشيدِ يا ذَاالْبَطْشِ الشَّديدِ يا ذَاالْوَعْدِ

محكم اى صاحب كار مستحكم اى صاحب حمله سخت اى صاحب نويد

وَالْوَعيدِ يا مَنْ هُوَ الْوَلِىُّ الْحَميدُ يا مَنْ هُوَ فَعّالٌ لِما يُريدُ يا مَنْ هُوَ

و تهديد اى كه او است صاحب اختيارى ستوده اى كه او است كننده هر چه را خواهد اى كه او است

قَريبٌ غَيْرُ بَعيدٍ يا مَنْ هُوَ عَلى كُلِّشَىْءٍ شَهيدٌ يا مَنْ هُوَ لَيْسَ بِظَلاّمٍ

نزديكى كه دورى ندارد اى كه او بر هر چيز گواه باشد اى كه او ستمكار بر بندگان

لِلْعَبيدِ (79)يا مَنْ لا شَريكَ لَهُ وَلا وَزيرَ يا مَنْ لا شَبيهَ لَهُ وَلا نَظيرَ

نيست (79) اى كه برايش شريك و وزيرى نيست اى كه برايش شبيه و نظيرى نيست

يا خالِقَ الشَّمْسِ وَالْقَمَرِ الْمُنيرِ يا مُغْنِىَ الْباَّئِسِ الْفَقيرِ يا رازِقَ

اى آفريننده مهر و ماه تابنده اى بى نياز كننده بينواى درمانده اى روزى ده

الْطِّفْلِ الصَّغيرِ يا راحِمَ الشَّيْخِ الْكَبيرِ يا جابِرَ الْعَظْمِ الْكَسيرِ يا

كودك خردسال اى مهرورز پير كهن سال اى جوش ده استخوان شكسته اى

عِصْمَةَ الْخاَّئِفِ الْمُسْتَجيرِ يا مَنْ هُوَ بِعِبادِهِ خَبيرٌ بَصيرٌ يا مَنْ هُوَ

نگهدار ترسان پناهنده اى كه به حال بندگانش خبير و بينا است اى كه او

عَلى كُلِّ شَىْءٍ قَديرٌ (80)يا ذَاالْجُودِ وَالنِّعَمِ يا ذَاالْفَضْلِ وَالْكَرَمِ يا

بر هر چيز قادر و تواناست (80) اى صاحب جود و نعمت اى صاحب بخشش و بزرگوارى اى

خالِقَ اللَّوْحِ وَالْقَلَمِ يا بارِئَ الذَّرِّ وَالنَّسَمِ يا ذَاالْبَاءْسِ وَالنِّقَمِ يا

آفريننده لوح و قلم اى پديد آرنده ذرات و انسان اى داراى عذاب و انتقام اى

مُلْهِمَ الْعَرَبِ وَالْعَجَمِ يا كاشِفَ الضُّرِّ وَالاْلَمِ يا عالِمَ السِّرِّ وَالْهِمَمِ يا

الهام بخش عرب و عجم اى برطرف كننده رنج و الم اى داناى راز و قصدهاى نهان اى

رَبَّ الْبَيْتِ وَالْحَرَمِ يا مَنْ خَلَقَ الاْشياَّءَ مِنَ الْعَدَمِ (81)اَللّهُمَّ اِنّى

پروردگار كعبه و حرم اى كه آفريدى موجودات را از نيستى و عدم (81) خدايا از تو

اَسْئَلُكَ بِاسْمِكَ يا فاعِلُ يا جاعِلُ يا قابِلُ يا كامِلُ يا فاصِلُ يا

خواهم به حق نامت اى كننده (هر كار) اى مقرر كننده (امور) اى پذيرنده اى كامل اى جدا كننده اى

واصِلُ يا عادِلُ يا غالِبُ يا طالِبُ يا واهِبُ (82)يا مَنْ اَنْعَمَ بِطَوْلِهِ

پيوست دهنده اى دادگر اى چيره اى جوينده اى بخشنده (82) اى كه نعمت بخشيد به فضل خود

يا مَنْ اَكْرَمَ بِجُودِهِ يا مَنْ جادَ بِلُطْفِهِ يا مَنْ تَعَزَّزَ بِقُدْرَتِهِ يا مَنْ قَدَّرَ

اى كه كرم كرد به بخشش خود اى كه جود كرد به لطف خود اى كه عزيز باشد به نيروى خود اى كه اندازه گيرد

بِحِكْمَتِهِ يا مَنْ حَكَمَ بِتَدْبيرِهِ يا مَنْ دَبَّرَ بِعِلْمِهِ يا مَنْ تَجاوَزَ بِحِلْمِهِ

به حكمت خويش اى كه حكم كند به تدبير خود اى كه تدبير كرد به دانش خود اى كه بگذرد به بردبارى خويش

يا مَنْ دَنى فى عُلُّوِهِ يا مَنْ عَلا فى دُنُوِّهِ(83)يا مَنْ يَخْلُقُ ما يَشاَّءُ

اى كه نزديك است در عين بلندى و اى كه بلند است در عين نزديكى (83) اى كه مى آفريند هر چه را خواهد

يا مَنْ يَفْعَلُ ما يَشاَّءُ يا مَنْ يَهْدى مَنْ يَشاَّءُ يا مَنْ يُضِلُّ مَنْ يَشاَّءُ

اى كه انجام دهد هر چه خواهد اى كه راهنمايى كند هر كه را خواهد اى كه گمراه كند هر كه را خواهد

يا مَنْ يُعَذِّبُ مَنْ يَشاَّءُ يا مَنْ يَغْفِرُ لِمَنْ يَشاَّءُ يا مَنْ يُعِزُّ مَنْ يَشاَّءُ

اى كه عذاب كند هر كه را خواهد اى كه بيامرزد هر كه را خواهد اى كه عزت بخشد به هر كه خواهد

يا مَنْ يُذِلُّ مَنْ يَشاَّءُ يا مَنْ يُصَوِّرُ فِى الاْرْحامِ ما يَشاَّءُ يا مَنْ

اى كه ذلت دهد به هر كه خواهد اى كه نقش بندد در ميان رحم ها هر طور كه خواهد اى كه

يَخْتَصُّ بِرَحْمَتِهِ مَنْ يَشاَّءُ (84)يا مَنْ لَمْ يَتَّخِذْ صاحِبَةً وَلا وَلَداً يا

مخصوص به رحمت خويش گرداند هر كه را خواهد (84) اى كه نگرفته است همسر و فرزندى اى

مَنْ جَعَلَ لِكُلِّ شَىْءٍ قَدْراً يا مَنْ لا يُشْرِكُ فى حُكْمِهِ اَحَداً يا مَنْ

كه قرار داد براى هر چيز اندازه اى اى كه شريك نكرده در حكم خويش احدى را اى كه

جَعَلَ الْمَلاَّئِكَةَ رُسُلاً ي ا مَنْ جَعَلَ فِى السَّم اَّءِ بُرُوجاً ي ا مَنْ جَعَلَ

قرار داد فرشتگان را پيام آور اى كه در آسمان برجها قرار داد اى كه

الاْرْضَ قَراراً يا مَنْ خَلَقَ مِنَ الْماَّءِ بَشَراً يا مَنْ جَعَلَ لِكُلِّ شَىْءٍ

زمين را قرارگاه كرد اى كه آفريد از آب بشر را اى كه قرار داد براى هر چيز

اَمَداً يا مَنْ اَحاطَ بِكُلِّ شَىْءٍ عِلْماً يا مَنْ اَحْصى كُلَّ شَىْءٍ عَدَداً

مدت و دورانى اى كه دانشش به هر چيز احاطه كرده اى كه عدد هر چيز را شماره كرده

(85)اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ بِاسْمِكَ يا اَوَّلُ يا اخِرُ يا ظاهِرُ يا باطِنُ يا

(85) خدايا از تو خواهم به حق نامت اى آغاز اى انجام اى ظاهر اى نهان اى

بَرُّ يا حَقُّ يا فَرْدُ يا وِتْرُ يا صَمَدُ يا سَرْمَدُ (86)يا خَيْرَ مَعْرُوفٍ

نيكوكار اى برحق اى يكتا اى بى همتا اى بى نياز اى ابدى (86) اى بهترين شناخته شده

عُرِفَ يا اَفْضَلَ مَعْبُودٍ عُبِدَ يا اَجَلَّ مَشْكُورٍ شُكِرَ يا اَعَزَّ مَذْكُورٍ ذُكِرَ

به نيكى اى برترين معبودى كه پرستش شده اى بهترين سپاس شدگان اى عزيزترين يادشدگان

يا اَعْلى مَحْمُودٍ حُمِدَ يا اَقْدَمَ مَوْجُودٍ طُلِبَ يا اَرْفَعَ مَوْصُوفٍ

اى والاترين ستوده شده اى پيش ترين موجودى كه جويايش شده اند اى برترين موجودى كه مورد

وُصِفَ يا اَكْبَرَ مَقْصُودٍ قُصِدَ يا اَكْرَمَ مَسْئُولٍ سُئِلَ يا اَشْرَفَ

توصيف واقع شده اى بزرگتر مقصودى كه قصد او كرده اند اى بزرگوار كسى كه از او درخواست شده اى ارجمندترين

مَحْبُوبٍ عُلِمَ (87)يا حَبيبَ الْباكينَ يا سَيِّدَ الْمُتَوَكِّلينَ يا هادِىَ

دوستى كه توان يافت (87) اى دوست گريانان اى آقاى توكل كنندگان اى رهنماى

الْمُضِلّينَ يا وَلِىَّ الْمُؤْمِنينَ يا اَنيسَ الذّاكِرينَ يا مَفْزَعَ الْمَلْهُوفينَ

گمراهان اى سرور مؤ منان اى همدم ياد كنندگان (او) اى پناه ستمديدگان

يا مُنْجِىَ الصّادِقينَ يا اَقْدَرَ الْقادِرينَ يا اَعْلَمَ الْعالِمينَ يا اِلهَ

اى نجات دهنده راستگويان اى مقتدرترين قدرت داران اى داناترين دانايان اى معبود

الْخَلْقِ اَجْمَعينَ (88)يا مَنْ عَلا فَقَهَرَ يا مَنْ مَلَكَ فَقَدَرَ يا مَنْ بَطَنَ

تمامى آفريدگان (88) اى كه از برترى بر همه قاهر است اى كه فرمانروا است و نيرومند اى كه در درونى

فَخَبَرَ يا مَنْ عُبِدَ فَشَكَرَ يا مَنْ عُصِىَ فَغَفَرَ يا مَنْ لا تَحْويهِ الْفِكَرُ يا

و از درون آگاه اى كه پرستندش و او بدان پاداش دهد اى كه نافرمانيش كنند و بيامرزد اى كه در فكرها نگنجد اى

مَنْ لا يُدْرِكُهُ بَصَرٌ يا مَنْ لا يَخْفى عَلَيْهِ اَثَرٌ يا رازِقَ الْبَشَرِ يا مُقَدِّرَ

كه ديده اى او را درنيابد اى كه هيچ كارى بر او پنهان نماند اى روزى ده بشر اى اندازه گير

كُلِّ قَدَرٍ (89)اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ بِاسْمِكَ يا حافِظُ يا بارِئُ يا ذارِئُ

هر اندازه (89) خدايا از تو خواهم به حق نامت اى نگهدار اى پديد آرنده اى آفريننده

يا باذِخُ يا فارِجُ يا فاتِحُ يا كاشِفُ يا ضامِنُ يا امِرُ يا ناهى (90)يا

اى والامقام اى غمزدا اى كارگشا اى برطرف كننده اندوه اى ضامن بندگان اى فرمان ده اى قدغن كن از كارهاى بد (90) اى

مَنْ لا يَعْلَمُ الْغَيْبَ اِلاّ هُوَ يا مَنْ لا يَصْرِفُ السُّوَّءَ اِلاّ هُوَ يا مَنْ

كه نمى داند غيب را جز او اى كه باز نگرداند بدى را جز او اى كه

لايَخْلُقُ الْخَلْقَ اِلاّهُوَ يامَنْ لايَغْفِرُ الذَّنْبَ اِلاّ هُوَ يا مَنْ لا يُتِمُّ النِّعْمَةَ

نيافريند خلق را جز او اى كه نيامرزد گناه را جز او اى كه به پايان نرساند نعمت و احسان را

اِلاّ هُوَ يا مَنْ لا يُقَلِّبُ الْقُلُوبَ اِلاّ هُوَ يا مَنْ لا يُدَبِّرُ الاْمْرَ اِلاّ هُوَ ي ا

جز او اى كه دگرگون نكند دلها را جز او اى كه تدبير نكند كارها را جز او اى

مَنْ لا يُنَزِّلُ الْغَيْثَ اِلاّ هُوَ يا مَنْ لا يَبْسُطُ الرِّزْقَ اِلاّ هُوَ يا مَنْ

كه فرو نفرستد باران را جز او اى كه نگستراند روزى را جز او اى كه

لايُحْيِى الْمَوْتى اِلاّ هُوَ (91)يا مُعينَ الْضُعَفاَّءِ يا صاحِبَ الْغُرَباَّءِ يا

زنده نكند مردگان را جز او (91) اى كمك كار ناتوانان اى رفيق دور از وطنان اى

ناصِرَ الاْوْلِياَّءِ يا قاهِرَ الاْعْداَّءِ يا رافِعَ السَّماَّءِ يا اَنيسَ الاْصْفِياَّءِ يا

يار دوستان اى چيره بر دشمنان اى بالا برنده آسمان اى مونس برگزيدگان اى

حَبيبَ الاْتْقِياَّءِ يا كَنْزَ الْفُقَراَّءِ يا اِلهَ الاْغْنِياَّءِ يا اَكْرَمَ الْكُرَماَّءِ

دوست پرهيزكاران اى گنجينه بينوايان اى معبود توانگران اى كريمترين كريمان

(92)يا كافِياً مِنْ كُلِّ شَىْءٍ يا قاَّئِماً عَلى كُلِّ شَىْءٍ يا مَنْ لا يُشْبِهُهُ

(92) اى كفايت كننده از هر چيز اى نگهبان بر هر چيز اى كه چيزى مانندش نيست

شَىْءٌ يا مَنْ لا يَزيدُ فى مُلْكِهِ شَىْءٌ يا مَنْ لا يَخْفى عَلَيْهِ شَىْءٌ يا

اى كه چيزى به فرمانروائيش نيفزايد اى كه چيزى بر او پوشيده نيست اى

مَنْ لا يَنْقُصُ مِنْ خَزاَّئِنِهِ شَىْءٌ يا مَنْ لَيْسَ كَمِثْلِهِ شَىْءٌ يا مَنْ لا

كه كم نشود از گنجينه هايش چيزى اى كه نيست همانندش چيزى اى كه

يَعْزُبُ عَنْ عِلْمِهِ شَىْءٌ يا مَنْ هُوَ خَبيرٌ بِكُلِّ شَىْءٍ يا مَنْ وَسِعَتْ

پنهان نماند از دانش او چيزى اى كه او خبير و آگاه است به هر چيز اى كه رحمتش

رَحْمَتُهُ كُلَّ شَىْءٍ (93)اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ بِاسْمِكَ يا مُكْرِمُ يا مُطْعِمُ

فراگيرد هر چيز را (93) خدايا از تو مى خواهم به حق نامت اى اكرام كننده اى طعام دهنده

يا مُنْعِمُ يا مُعْطى يا مُغْنى يا مُقْنى يا مُفْنى يا مُحْيى يا مُرْضى يا

اى نعمت بخشنده اى عطا ده اى ثروت ده اى سرمايه ده اى فانى كننده اى زنده كننده اى خشنود سازنده اى

مُنْجى (94)يا اَوَّلَ كُلِّشَىْءٍ وَآخِرَهُ يا اِلهَ كُلِّ شَىْءٍ وَمَليكَهُ يا رَبَّ

نجات بخش (94) اى آغاز و انجام هر چيز اى معبود و مالك هر چيز اى پروردگار

كُلِّ شَىْءٍ وَصانِعَهُ يا بارِئَ كُلِّشَىْءٍ وَخالِقَهُ يا قابِضَ كُلِّ شَىْءٍ

و سازنده هر چيز اى پديد آرنده و آفريننده هر چيز اى بست و باز كننده هر چيز

وَباسِطَهُ يا مُبْدِئَ كُلِّ شَىْءٍ وَمُعيدَهُ يا مُنْشِئَ كُلِّشَىْءٍ وَمُقَدِّرَهُ يا

اى پديد آرنده و بازگرداننده هر چيز اى بوجود آورنده و اندازه گير هر چيز اى

مُكَوِّنَ كُلِّ شَىْءٍ وَمُحَوِّلَهُ يا مُحْيِىَ كُلِّ شَىْءٍ وَمُميتَهُ يا خالِقَ

بود كننده و تبديل كننده هر چيز اى زنده كننده و ميراننده هر چيز اى آفريننده

كُلِّشَىْءٍ وَوارِثَهُ (95)يا خَيْرَ ذاكِرٍ وَمَذْكُورٍ يا خَيْرَ شاكِرٍ وَمَشْكُورٍ

و وارث هر چيز (95) اى بهترين يادآور و ياد شده اى بهترين سپاسگزار و سپاس شده

يا خَيْرَ حامِدٍ وَمَحْمُودٍ يا خَيْرَ شاهِدٍ وَمَشْهُودٍ يا خَيْرَ داعٍ وَمَدْعُوٍّ

اى بهترين ستاينده و ستوده شده اى بهترين گواه و گواهى شده اى بهترين خواننده و خوانده شده

يا خَيْرَ مُجيبٍ وَمُجابٍ يا خَيْرَ مُونِسٍ وَاَنيسٍ يا خَيْرَ صاحِبٍ

اى بهترين اجابت كن و اجابت كرده شده اى بهترين انيس و مونس اى بهترين رفيق

وَجَليسٍ يا خَيْرَ مَقْصُودٍ وَمَطْلُوبٍ يا خَيْرَ حَبيبٍ وَمَحْبُوبٍ (96)يا

و هم نشين اى بهترين مقصود و مطلوب اى بهترين دوست و محبوب (96) اى

مَنْ هُوَ لِمَنْ دَعاهُ مُجيبٌ يا مَنْ هُوَ لِمَنْ اَطاعَهُ حَبيبٌ يا مَنْ هُوَ اِلى

كه براى خواننده اش اجابت كند اى كه به مطيع و فرمانبردارش دوست است اى كه به هر كه

مَنْ اَحَبَّهُ قَريبٌ يا مَنْ هُوَ بِمَنِ اسْتَحْفَظَهُ رَقيبٌ يا مَنْ هُوَ بِمَنْ رَجاهُ

دوستش دارد نزديك است اى كه براى هركس كه از او نگهبانى خواهد نگهبانست اى كه نسبت به هر كس به او اميد

كَريمٌ يا مَنْ هُوَ بِمَنْ عَصاهُ حَليمٌ يا مَنْ هُوَ فى عَظَمَتِهِ رَحيمٌ يا مَنْ

داشته باشد كريم است اى كه نسبت به نافرمانش بردبار است اى كه در عين عظمت و بزرگيش مهربان است اى كه

هُوَ فى حِكْمَتِهِ عَظيمٌ يا مَنْ هُوَ فى اِحْسانِهِ قَديمٌ يا مَنْ هُوَ بِمَنْ

در حكمت خود عظيم است اى كه در احسان و عطابخشى ديرين است اى كه به هر كس كه او را

اَرادَهُ عَليمٌ (97)اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ بِاسْمِكَ يا مُسَبِّبُ يا مُرَغِّبُ يا

بطلبد دانا است (97) خدايا از تو مى خواهم به حق نامت اى سبب ساز اى رغبت ده اى

مُقَلِّبُ يا مُعَقِّبُ يا مُرَتِّبُ يا مُخَوِّفُ يا مُحَذِّرُ يا مُذَكِّرُ يا مُسَخِّرُ يا

زير و رو كن اى پى جو اى ترتيب ده اى بيم ده اى ترساننده اى يادانداز اى مسخر كننده اى

مُغَيِّرُ (98)يا مَنْ عِلْمُهُ سابِقٌ يا مَنْ وَعْدُهُ صادِقٌ يا مَنْ لُطْفُهُ ظاهِرٌ

تغيير دهنده (98) اى كه دانشش پيش است اى كه وعده اش راست است اى كه لطفش آشكار است

يا مَنْ اَمْرُهُ غالِبٌ يا مَنْ كِتابُهُ مُحْكَمٌ يا مَنْ قَضاَّئُهُ كائِنٌ يا مَنْ

اى كه فرمانش بر همه غالب است اى كه كتابش محكم است اى كه حكم و قضايش حتمى است اى كه

قُرْآنُهُ مَجيدٌ يا مَنْ مُلْكُهُ قَديمٌ يا مَنْ فَضْلُهُ عَميمٌ يا مَنْ عَرْشُهُ

قرآنش مجيد و گرامى است اى كه فرمانروائيش قديم است اى كه فضل و بخشش همگانى است اى كه عرش

عَظيمٌ (99)يا مَنْ لا يَشْغَلُهُ سَمْعٌ عَنْ سَمْعٍ يا مَنْ لا يَمْنَعُهُ فِعْلٌ عَنْ

او عظيم است (99) اى كه سرگرم نكند او را شنيدنى از شنيدنى ديگر اى كه بازش ندارد كارى از

فِعْلٍ يا مَنْ لا يُلْهيهِ قَوْلٌ عَنْ قَوْلٍ يا مَنْ لا يُغَلِّطُهُ سُؤ الٌ عَنْ سُؤ الٍ

كارى اى كه مشغولش نكند گفتارى از گفتارى دگر اى كه به اشتباهش نيندازد پرسشى از پرسشى

يا مَنْ لا يَحْجُبُهُ شَىْءٌ عَنْ شَىْءٍ يا مَنْ لا يُبْرِمُهُ اِلْحاحُ الْمُلِحّينَ يا

اى كه حجاب نشود او را چيزى از چيزى اى كه به ستوهش نياورد پافشارى اصرار ورزان اى

مَنْ هُوَ غايَةُ مُرادِ الْمُريدينَ يا مَنْ هُوَ مُنْتَهى هِمَمِ الْعارِفينَ يا مَنْ

كه او منتهاى مقصود جويندگان است اى كه او سرحد نهايى وجهه همت عارفان است اى كه

هُوَ مُنْتَهى طَلَبِ الطّالِبينَ يا مَنْ لا يَخْفى عَلَيْهِ ذَرَّةٌ فِى الْعالَمينَ

او آخرين مرحله خواسته خواستاران است اى كه بر او ذره اى در تمام جهانيان پنهان نيست

(100)يا حَليماً لا يَعْجَلُ يا جَواداً لا يَبْخَلُ يا صادِقاً لا يُخْلِفُ يا

(100) اى بردبارى كه شتاب نكند اى بخشنده اى كه بخل ندارد اى راست وعده اى كه خلاف وعده نمى كند اى

وَهّاباً لا يَمَلُّ يا قاهِراً لا يُغْلَبُ يا عَظيماً لا يُوصَفُ يا عَدْلاً لا

بخشنده اى كه خسته نمى شود اى چيره اى كه شكست نپذيرد اى بزرگى كه در وصف نگنجد اى دادگرى كه

يَحيفُ يا غَنِيّاً لا يَفْتَقِرُ يا كَبيراً لا يَصْغُرُ يا حافِظاً لا يَغْفُلُ سُبْحانَكَ

در حكمش ستم نكند اى توانگرى كه درويش نشود اى بزرگى كه كوچك نشود اى نگهبانى كه غفلت نكند منزهى

يا لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ خَلِّصْنا مِنَ النّارِ يا رَبِّ.

تو اى خدايى كه نيست معبودى جز تو فرياد فرياد نجات ده ما را از آتش دوزخ اى پروردگار

                                                                               التماس دعا حسین حمزه لوئی

بازگشت به صفحه نخست